Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Το προξενειό....


Μέχρι τα δέκα πέντε μου , μέναμε, στο σπίτι της
γιαγιάς Παναγιώτας στην Αγία Σοφία στον Πειραιά.
Αυτό το σοκάκι ήταν όλος ο κόσμος μου.
Γνώρισα ανθρώπους που ποτέ δεν ξέχασα.
Σ’ αυτό το κεραμωτό μονώροφο, είχαν κάνει ένα
πανωσήκωμα , μια κάμαρη ένα κουζινάκι και μπάνιο
όλα στο πολύ μικρό τους , να φιλοξενεί, τους συγγενείς.
Κάποιο καλοκαίρι ,ήρθε η ανιψιά,, της γιαγιάς από
τον Πόρο, η Βιβή.
Μια ξερακιανή κοπέλα, πάνω-κάτω στην ηλικία
της μάνας μου.
Ηταν ασχημούλα, με ένα καλοσυνάτο χαμόγελο
και ένα καημό στο μάτι.
Ηταν ανύπαντρη, με πολύ χρήμα και μοναχοκόρη.
Η γιαγιά μέσω μιας προξενήτρας της είχε έτοιμο
τον γαμπρό.

Προετοιμασίες, ψώνια, και αγωνία .
Αυτά που γνωρίζαμε για τον γαμπρό ήταν ότι ήταν
δικηγόρος με σπίτι στη Καστέλα και λίγα χρονάκια
μικρότερος της.
Στο μεταξύ, η σχέση μου με την Βιβή είχε
γίνει αγαπησιάρικη, πολλές φορές ανέβαινα
να κοιμηθώ μαζί της.
Μου έλεγε ιστορίες από την ζωή στο νησί
και τρελαινόμουν να την ακούω.
Όταν έφτασε η μέρα της κρίσης ζήτησε από τη μάνα μου
να είμαι και εγώ μαζί τους.
Παρά τις αντιρρήσεις της, στρογγυλοκάθησα στη κούρσα
και ένοιωθα περήφανη, δίπλα στη Βιβή.
Δεν είχα πολυκαταλάβει τι γινόταν και πώς νόμιζα
ότι τον γαμπρό τον είχαμε στο «τσεπάκι».

Πάνω στον κεντρικό δρόμο, όπως ακριβώς είναι και σήμερα,
σταματήσαμε και η γιαγιά μας έδειξε το αντικρινό σπίτι.
Ένα δυόροφο , βαμμένο γκρι με την ξώπορτα βαριά ξύλινη
και το καλογυαλισμένο χεράκι, να στραφτοκοπάει.
Ανεβήκαμε μια πλατιά βρεσκολουστραρισμένη σκάλα,
για να βρεθούμε σε ένα τεράστιο σαλόνι με καναπέδες
σε πράσινο βελούδο, τραπεζάκια, μπερζέρες
και μια καμάρα που χώριζε την τραπεζαρία.
Μέσα στη λάμψη και την πολυτέλεια δεν είχα προσέξει
τον Βαγγέλη.

Ομορφος άντρας, άνετος και πρόσχαρος.
Δεν με ένοιαζε τι συζητούσαν, χάζευα το χώρο
και φανταζόμουν την Βιβή, οικοδέσποινα.
Μας κερνούσε κάθε τόσο μια κοπέλα με μαύρα
ρούχα κα άσπρη ποδίτσα.
Στο γυρισμό ήταν όλοι χαρούμενοι.
-Δόξα το Θεό! Αναφωνούσε κάθε λίγο
η γιαγιά στην επιστροφή.

Δυο φορές που ήρθε ο Βαγγέλης με την κούρσα του
στη γειτονιά, έγινε της τρελής από το πιτσιρικομάνι
που χάιδευε τις λαμαρίνες και τις γειτόνισες
να κρυφοκοιτάζουν από τα μισόκλειστα πατζούρια.
Γύριζε η νύφη με χαρά, τα πράγματα τελειωμένα
και να χαρές και να σχέδια για την απρόσμενη τύχη.

Άλλη φορά δεν υπήρξε. Φτάσανε τα μαντάτα από την
προξενήτρα.
Η γιαγιά κόκκινη ως τις ρίζες της κεφαλής της.
Η Βιβή ήταν στο δωμάτιο της δεν άκουσε τίποτα.
Κοπανιόταν η έρμη η Παναγιώτα, τόσο που τρόμαξα
πως κάτι κακό συμβαίνει , σπίτι μας.
-Ακους εκεί ντιντής και να θέλει παντρειά, να κρύψει
τις πομπές του! Αναμαλιαζόταν η γιαγιά.
-Τι είναι ντιντής, τραβούσα τη φούστα της μάνας μου.
-Βγάλε τον σκασμό και μη ξαναπείς αυτή τη κουβέντα!

Δέκα μέρες μετά σαν κατέβασαν τις βαλίτσες
για την επιστροφή στον Πόρο και αφού μας
σφιχταγκάλιασε, η ανιψιά, είπε στη μάνα μου:
-Σας περιμένω τον Αύγουστο με τα κορίτσια
στο νησί, να κάνετε τα μπάνια σας…..
Μια λέξη είχε γκρεμίσει, τα όνειρα της….

49 σχόλια:

  1. Καλημέρα από καρδιάς.
    Απόλαυσα την καινούργια σου ιστορία, πίνοντας τον καφέ μου και σκεφτόμουν αν θα έχουμε την τύχη να δούμε όλες αυτές τις τρυφερές αναμνήσεις δεμένες σε σελίδες ενός βιβλίου για να μείνουν να τις διαβάζουν και τα δικά μας εγγόνια.
    Να είσαι καλά Αντιγόνη μου και πάντα όρθια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΗΜΕΡΑ.Κι εγώ με το καφέ στο χέρι και όσο οι άλλοι τρώνε τα πρωινά που τους έκανα διαβάζω τα όσα γράφεις.Ξέρεις τη γνώμη μου, τρελλαίνομαι να διαβάζω τα κείμενα σου και θα ήθελα να μπορούσα να έπινα το καφέ αυτό μαζί σου.Όσο για τα προξενιά ..θυμάμαι τη δική μου γιαγιά που μου διηγώτανε οτι έκανε κάποτε στη Πόλη μια προξενιά και ο γαμπρός διάλλεξε την..ξαδέλφη που κερνούσε! Γι ' αυτό έλεγε ποτέ άλλη κοπέλα την ώρα της προξενιάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mε το Κυριακάτικο κρουασάν και τον ζεστό καφέ κόντρα στην πρωινή παγωνιά οι ιστορίες της μπλογκογιαγιάς μας φτιάχνουν την Κυριακή μας!!!
    Τι απέγινε,όμως η Βιβή παντρεύτηκε καμμιά φορά ή μόνη τύχη που της άνοιξε ήταν ο δικηγόρος ο ντιντής;
    Πάλι καλά που δεν έκαναν τα στραβά μάτια και να της τον δώσουν γιατί ήταν δικηγόρος και πλούσιος...
    Καλημέρα γιαγιά-Αντιγόνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. monahikoslikos;
    Καλή σου μέρα, μια Κυριακή όπως την θέλεις!
    Ευχαριστώ για την συντροφιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχτιδούλα μου, φαντάζομαι τα πρωινά σου!!
    Πες πως πίνουμε τον καφέ μαζί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. kariatida62:
    Ολοι με τον καφέ στο χέρι!
    Τι ωραία πρωινά Κυριακής!

    Η Βιβή δεν παντρεύτηκε, για κείνα τα χρόνια ήταν μεγαλοκοπέλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ μου άρεσε κι αυτή η ιστορία σου Αντιγονάκη μας!Κι εγώ με το καφεδάκι μου την απόλαυσα!
    Πρέπει να το σκεφτείς σοβαρά, όλα αυτά να τα περάσεις σε βιβλίο!
    Καλημέρες και φιλιάαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΤΡΕΛΟΎΤΣΙΚΗ:
    Καλημέρα,καλό πρωινό.
    Τέτοια να λες να γελάνε τα παιδιά μου
    να με λένε ψώνιο!
    Φιλάκι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ντιντής μωρέ ο Βάγος??!! Τζάμπα το όνομα...
    Πολύ ωραία ιστορία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα, απολαυστική ιστορία για μας αλλά η Βιβή τελικά έμεινε μόνη...Αλλες εποχές. Τώρα πιο απλά όλα. Προτιμώ τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα, καλημέρα γιαγια Αντιγόνη μου,
    Υπέροχη η καινουργια σου ιστορία ό,τι καλύτερο για ένα Κυριακάτικο πρωϊνό. Στην Αγια Σοφια εε?? Ο μπαμπάς μου μεγάλωσε εκεί στην οδό Ολύνθου, όπου ακόμα μένει ο θείος μου και οι ξαδέλφες μου.
    Περιμένοντας και άλλες ιστορίες σου σε φιλώ και σου στέλνω την αγάπη μου.
    Χριστίνα από Κατερίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΧΑΙΡΕΤΑΙ. ΣΗΚΩ ΔΗΜΗΤΡΗ Η ΓΙΑΓΙΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΕΓΡΑΨΕ ΟΥΤΕ ΚΑΦΕ ΟΥΤΕ ΚΡΟΥΑΣΑΝ,ΑΝ ΚΑΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΣΑΜΕ ΚΑΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΜΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΕ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, ΕΚΕΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΟΤΙ Ο ΚΑΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ''ΦΙΛΟΣ''ΤΟΥ ΗΤΑΝΕ ''ΖΕΥΓΑΡΙ'', ΑΚΟΜΑ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΗΤΑΝΕ 21 ΧΡΟΝΩΝ ΚΟΠΕΛΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ''ΔΙΑΔΟΧΟ''. ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ. ΣΑΣ ΕΥΧΣΡΙΣΤΟΥΜΕ ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΙΝΑΚΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ελα ρε γιαγια...πουστρακος ο τζες?
    και τελικα τι απογινε η ξαδερφη δεν με λες...?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Coffeemug:
    Εκείνες τις εποχές, ιδιαίτερα οι άνθρωποι του καλού κόσμου,έπρεπε να κρύβουν την ζωή τους.
    Σαφώς και προτιμώ το τώρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Χριστινάκι μου,εμείς μέναμε στην οδό
    Καλλέργη, κοντά στο ύψος της Εκκλησίας.
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πουαντερί:Δεν το βρήκα το μήνυμα!
    Φιλάκια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα κ απο μενα.
    Ποσα και ποσα τέτοια συνεβαιναν τοτε. Ετσι, ''για να κρύψουν τις πομπες τους''
    Γι'αυτο λένε κάποιοι οτι οι ομοφυλοφιλοι έγιναν πολλοι. Αμ δεν έγιναν πολλοι. Απλα τωρα δεν κρυβονται κ οι περισσοτεροι εκδηλωνονταν.
    Κριμα για την καυμενη τη Βιβη που έμεινε με τη χαρα κ ακομα πιο κριμα που δεν έφτανε το καλοσυνατο της χαμογελο κ τα πολλά της φράγκα για να βρεθει κ για εκεινην ένας ανθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. dimitris:
    Α, πα πα υπάρχουν και χειρότερα!
    Και να είσαι και στα ξένα;

    Φιλιά πολλά και στο Κατινάκι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Donna:
    Τι να κάνει η έρμη;
    Την είχαν "πάρει" τα χρόνια, για τα δεδομένα, του '55!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ειρήνη:
    Αλλες εποχές, που η ελευθερία κρυβόταν κάτω από το "καθώς πρέπει"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αντιγονη καλησπερα. Γραφεις οντως πολυ ομορφα και συμφωνω για το βιβλιο, γιατι οχι! Να εισαι καλα και να μας γραφεις ιστοριες ζωης! Σοφια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιαγιάκα μου να έχεις μια όμορφη Κυριακή!

    Ρε το Βάγγο που θελε και γάμο, μας βγήκε ντιντής...! Πολύ απολαυστική η ιστορία σου, σ΄ευχαριστώ πολύ που την μοιράστηκες.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλησπερα! Περασα να αφησω ενα γλυκακι ετσι για το καλο.. Κυριακη σημερα αλλωστε εμεις συνηθιζουμε τα γλυκακια. Ωραια ιστορια :)
    Καλη εβδομαδα να εχεις!!

    Μαρουλοφιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σοφία:
    Ευχαριστώ για το πέρασμα,θα τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. drosostalitsa:
    Να είσαι καλά κοριτσάρα μου!
    Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Marouli:
    Το γλυκό σου, ήταν η αφορμή να τσακίσω μια σοκολατίτσα και άσε την χοληστερίνη να κουρεύεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αντιγόνη μου,
    πολύ όμορφη η ιστοριούλα σου.
    Έχω τύχει κι εγώ, όταν ήμουν μικρή, μπροστά σε δύο προξενιά που κάναν σε μια ξαδέλφη μου (μεγαλύτερη από μένα) και πραγματικά λυπήθηκα την κοπέλλα. Η αμηχανία της και η αγωνία της ήταν εμφανέστατη. Ούτε ψύλλος στον κόρφο της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αχ πόσα τέτοια έχω ακούσει απ τον πατέρα μου. Ομοφυλόφιλοι που ντρέπονταν να το παραδεχτούν, κατέστρεφαν τον εαυτό τους μαζί και μια ολόκληρη οικογένεια για να αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή.
    Από αυτή την άποψη, συμφωνώ απόλυτα που σήμερα τουλάχιστον δεν υπάρχει αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Δεν τ'ακουσε τα μπινελικια τα ...Περαιώτικα ο τύπος;:))

    Καλή εβδομάδα,γιαγιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Meropi:
    Αυτά τραβούσαν οι κοπελιές, ο γάμος από την στιγμή που γεννιόσουν ήταν
    το κυρίαρχο θέμα.
    Μέχρι τα 25 το πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαγισούλα:
    Και πόσοι άλλοι είχαν κάνει οικογένεια, ζώντας διπλή ζωή!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. VAD:
    Από τη γιαγιά σίγουρα, θα τα άκουγε αλλά είχε εξαφανιστεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Κaλημέρα Γιαγιά Αντιγόνη

    Καλή βδομάδα, με λιγότερο κρύο νά΄χουμε!

    με την αγάπη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλή σου εβδομάδα γιαγιά μας και πάντα τέτοιες ιστορίες! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Πάλι καλά ...
    Σήμερα χωρίς τις προξενήτρες, πρέπει μόνος σου να τα ανακαλύψεις όλα... :)))))))))))

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Γιαγιάκα! όλοι είχαν έναν καλό λόγο να γράψουν, ενώ ο φίλος μου ο Δημήτρης, μια ζωή προβοκάτορας αυτό το παιδί …….από αγάπη το λέω, πιστεύω να μην με παρεξηγήσει ο κουμμουνισταράς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ΚΑΛΆ!!
    Άλλο πράμα!! από περιγραφή του σπιτιού του ντιντή...... τύφλα ν'αχουν τα video.
    Εγώ εδώ στέκομαι. Στις φωτογραφικές
    περιγραφές σου, αξιαγάπητη γιαγιά Αντιγόνη.
    Να'σαι καλά
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΣΟΥΙΤΑ;
    Να είστε καλά και πολλά μαργαριτάρια
    και εικόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Φοραδιτσα, μη ξεχνάς οι νύφες ήταν παρθένες, χαχα, άντε τώρα γύρευε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ:
    Λες να το ρίξω στην σκηνοθεσία;χαχα.
    Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καλά είχε εκείνη την εποχή ντιντήδες ο Πειραιάς;Να είσαι καλά Αντιγόνη μου κι αυτή η ιστορία σου απολαυστική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Αχ μου θύμισε αυτή η πολύ όμορφη ιστορία το Τρίτο Στεφάνι του Ταχτσή. Τότε οι άντρες που προτιμούσαν τους άντρες δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να το κρύβουν. Πάλι καλά που οι Βιβή γλύτωσε και δεν το ανακάλυψε μετά το γάμο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. καλώς σε βρίσκω στο μπλογκ σου, είσαι λεβεντιά, θα σε διαβάζω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. και σημερα ετσι παν να την σκαπουλαρουν οι ,,καθως πρεπει,, ντιντιδες......
    τπτ δεν αλλαζει τελικα με το περασμα των χρονων σε μερικα κολημενα μυαλα


    καλησπερες γιαγια αντι

    ΑπάντησηΔιαγραφή