Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Η κρυφή ζωή του πρέπει!


Πριν από τριάντα περίπου χρόνια αγοράστηκε ένα αρχοντόσπιτο

εγκαταλελειμμένο , από τον Κωνσταντίνο και την Αργυρένια.

Το σπίτι ανακαινίστηκε απαρχής.

Κεραμοσκεπή ,βαψίματα, τα πατζούρια σε γρι χρώμα,

ίδια και η σιδερένια ξώπορτα με τα βαριά τζάμια .

Κάτασπροι οι εξωτερικοί τοίχοι.

Όταν έγινε η μετακόμιση δυο φορτηγά ξεφόρτωναν

τα βαριά έπιπλα,

που στα μάτια μας φάνταζαν μεγαλοπρεπή

δεν είχαμε δα δει τέτοια.

Όταν κατέβασαν το πιάνο τα μάτια γούρλωσαν.

Οσα χρόνια πέρασαν, στο σπίτι δεν πέρασε κανείς.

Ηταν ευγενικοί άνθρωποί με την χαμογελαστή καλημέρα τους.

Είχαν αποφασίσει να μην έχουν ιδιαίτερες επαφές χωρίς

να σου δίνουν την εντύπωση των στριμένων.

Κατά καιρούς μαθαίναμε ότι ο Κωνσταντίνος βοηθούσε διακριτικά,

ανθρώπους που είχαν ανάγκη.

Δεν ήταν στην πρώτη νιότη τους.

Πάντα κομψά ντυμένοι .

Το μόνο που μαθεύτηκε ήταν ότι η Αργυρένια , ήταν από την Αίγυπτο

και δίδασκε πιάνο σε ωδείο της Αθήνας.

Την καμαρώναμε με το καμηλό παλτό της μα τον ασορτί μπερέ

κάθε Κυριακή να πηγαίνει στην εκκλησία.

Τα καπέλα , χειμώνα, καλοκαίρι ήταν το φετίχ της.

Και η ζωή κυλούσε να κάνουν τις βόλτες τους αγκαζέ

να χαιρετούν εγκάρδια και απομονωμένοι.

Επιλογή τους ήταν που όλοι τους συνήθισαν

και έτρεφαν σεβασμό.

Πριν πέντε χρόνια ο Κωνσταντίνος, έφυγε από την ζωή

αφήνοντας την γυναίκα, που φαινόταν ότι λάτρευε, μόνη της.

Πέρασαν τα χρόνια με συντροφιά με μια γυναίκα να την βοηθάει.

Η μοναδική παρέα της ήταν τρεις γάτες σιαμέζες κουκλιά ,

με τα γαλάζια ματάκια τους που την ακολουθούσαν

στις εξόδους της.

Στις αρχές του Δεκέμβρη παραπάτησε στα σκουπίδια,

και έσπασε σοβαρά το πόδι της.

Αποφασίσαμε, να χτυπήσουμε το κουδούνι για πρώτη φορά.

Μας δέχτηκε με το χαμόγελο της.

Την παρακαλέσαμε να μας επιτρέψει να προσφέρουμε

ότι μπορούμε.

Δεν έφερε αντίρρηση, αφήνοντας μας έκπληκτες .

Η Αγγελικούλα πήρε τις πανέμορφες γάτες με την υπόσχεση

να τις πηγαίνει κάθε απόγευμα να τις βλέπει.

Εδωσε τα κλειδιά του σπιτιού της .

Η Αργυρένια, άρχισε να ανοίγεται ……

Το μυστικό που δεν τους άφηνε να έχουν παρέες ήταν

ότι με τον Κωνσταντίνο δεν παντρεύτηκε ποτέ

Εκείνος είχε οικογένεια, εκείνη η αστεφάνωτη, η ερωμένη.

Η αρχόντισσα, άνοιξε την ψυχή της στα γεράματά της!

Εζησε , κρυφά γιατί δεν είχε τα στέφανα στο εικονοστάσι.

39 σχόλια:

  1. Η ζωή που δεν έζησε.Κρίμα.Μερικές φορές πρέπει να παραβλεπουμε τα "πρέπει" Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά Αντιγόνη.,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nα αυτά ήταν τα άσχημα της εποχής μας γιαγιά!!!
    Χαίρομαι που σήμερα οι άνθρωποι είναι απαλλαγμένοι απο τέτοιου είδους κοινωνικούς ρατσισμούς που προέχονται απο θρησκευτικά αίτια...
    Καμαρώνω την ειλικρίνεια με την οποία ζουν οι καινούργιες γεννιές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτική ιστορια υπέροχη αφήγηση. Να είσαστε καλά γιαγιά Αντιγονη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ίσως πάντα να ήλπιζε να κάνει κάποιος άλλος την πρώτη κίνηση!Κάλιο αργά παρά ποτέ!
    Φιλιά και καλημέρες Αντιγόνη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. erifili:
    Πιο παλιά τα "πρέπει" κατέστρεψαν ζωές.
    Μια χαρά είναι τώρα.
    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχεις δίκιο και τους καμαρώνω.
    Ζωές στα σκουπίδια γιατί έτσι έπρεπε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τσαλαπετεινέ μου, να είσαι καλά.
    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τρελούτσικη, μάλλον ο Κωνσταντίνος, είχε επιβάλει τους κανόνες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φοβερή ιστορία , είδες καμμιά φορά τι έργα παίζονται πίσω απο τις..κλειστές πόρτες; φοβερό, με συγκίνησε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πάντα υπάρχει μία αφορμή για να πέσουν τοίχοι και να ανοίξουν παράθυρα σε αυτό που λέμε επικοινωνία και ανθρωπιά...

    Ποτέ δεν είναι αργά... η απαξίωση και η αδιαφορία είναι το χειρότερο στο οποίο μπορούμε να οδηγηθούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχτιδούλα μου,οι κλειστές πόρτες πάντα θα υπάρχουν,
    Υπήρξαν παλιά και χειρότερα πού έδεναν με αλυσίδες αόρατες στις οικογένειες ο ένας τον άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΟΔΟΙΠΟΡΕ:
    Τις εποχές που έζησα, έπρεπε να έχεις πολύ τσαγανό για να ρίξεις τους τοίχους. Καλώς σε βρίσκω!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιαγιάκα μου σου χαρίζω το ηλιόλουστο βραβείο με πολλή πολλή αγάπη! Πέρνα από το blog μου να το παραλάβεις.

    Οι αφηγήσεις σου είναι μοναδικες!

    Πολλά φιλιά
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. με αφησες αφωνη ... ποτε δεν θα πιστευα οτι ειναι αυτος ο λογος...
    ισως γιατι τωρα εχουν ξεπεραστει αυτα τα πρεπει ...
    και ειναι τυχερη που σας εχει διπλα της

    καλο βραδυ γιαγιααντι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ!!!!
    Και μετά κράζουμε τον Παπακαλιάτη...μάζεψε γιαγιά ότι ξέρεις απ τη γειτονιά και στείλτα στο Mega! Πραγματικά απίστευτη ιστορία. Καλά δεν φοβόταν αυτός μην το μάθει η οικογένειά του έτσι φάτσα φόρα που κυκλοφορούσε με την ερωμένη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιατί δε βλέπουμε όμως ότι σε χαλεπούς καιρούς έκαναν την επανάστασή τους? Χαμηλόφωνα ή διακριτικά, έζησαν μαζί, έκαναν αυτό που ήθελαν και προστάτεψαν όπως εκείνοι νόμιζαν τη σχέση τους. Πολύ ωραίο μου φαίνεται. Καλή χρονιά Αντιγόνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. drosostalista:
    Πολλά ευχαριστώ πουλάκι μου!
    Να έχεις πάντα δημιουργικότητα να σε καμαρώνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΚΊΡΚΗ:
    Μη ξεχνάμε πως αν ζούσε, θα ήταν 85 φεύγα.
    Οσο για την οικογένεια του δεν έμαθα από ήρθε και από ότι φαινόταν αρκετά ματσωμένος.
    Στη γειτονιά μας δεν ήθελε να μαθευτεί.
    Ξέρεις πόσες ζωές σπαταλήθηκαν στα χρόνια του "πρέπει";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. k1:
    Σωστή η άποψη σου ως προς την επανάσταση αλλά γίνονται στα κρυφά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ!! αυτά τα πρέπει πόσο πίσω μας πάνε κάποιες φορές....
    Κάποιοι άνθρωποι διστάζουν να κάνουν το πρώτο βήμα και περιμένουν από τους άλλους να το κάνουν, όταν όμως αυτό γίνει ανοίγουν την πόρτα τους, την καρδιά τους και χαμογελούν...
    Υπέροχη η ιστορία σου γιαγιά Αντιγόνη.
    Πολλά χαμόγελα και φιλιά
    Χριστίνα από Κατερίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αντιγονη καλησπερα.
    Ειναι μια ανθρωπινη ιστορια και επειδη ετυχε να γνωριζω πολλους απο την αιγυπτο ειναι ανθρωποι αλλης κουλτουρας, πολυ τους εκτιμω!
    Ομως θελω να σου πω οτι γραφεις πολυ ομορφα.
    Σοφια. Καληνυχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. βαρια θα ειναι η καρδουλα της, αλλα πιο βαρια θα ηταν τοτε, στον ισκιο μιας αλλης... τι περιεργη επιλογη...
    περνα απο μενα εχει βραβειο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ μου να είσαι καλά.
    Γράψε κάτι για την Κατερίνη ή ότι άλλο θέλεις να το αναρτήσω.
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!

    ΣΟΦΑΚΙ, το ίδιο ισχύει και για σένα,
    κάποιες ιστορίες θα έχεις στο μυαλουδάκι σου.
    θα περιμένω από την Χριστίνα και εσένα.
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΑΣΠΑ μου πάντα με συγκινείς.
    Στέλνω φιλιά στους δυο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιαγια οι αφηγησεις σου εχουν δενουν το χθες με το σημερα...Συγκρισεις ,συγκρουσεις σε διαφορετικες εποχες...Καλο απογευμα υπεροχη γιαγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Θεσσαλονικιά:
    Ευτυχώς που το σήμερα έχει καταργήσει
    τους κανόνες που ήταν τροχοπέδη για τις ζωές τις χαμένες για το τίποτα.
    Μια αγκαλιά γλυκιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. απο τετοιες ιστοριες πραγματικες της περασμενης εποχης που ομως συνεχιζεται εχουν ισως αναγκη οσοι δεν πιστευουν για να εμπιστευθουν και παλι τον κοσμο ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Οι ζωες των αλλων...οπως ειναι,χωρις να ρωτας να σκεφτεσαι,αυτο η εκεινο.
    Μ'αρεσουνε..δεν θα ρωτουσα ποτε.
    Τοχω ζησει,επιλογες ειναι,θα τους χαμογελαγα παντα αν συναντουσα το ζευγαρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κέντησες πάλι γιαγιά Αντιγόνη, μας ξαναγύρισες σε εκείνα τα χρόνια που όμως αν εξαιρέσεις τα πρέπει ήταν πιο όμορφα (ή έτσι τα θυμάμαι) από τα τωρινά.
    Να είσαι πάντα καλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. χρόνια πολλά και καλή χρονιά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σαν ελληνικη ταινια ....διαβαζεις και η οθονη σε ταξιδευει μου μαλακωνεις την ψυχη μου... ευχαριστω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Σαν ελληνικη ταινια ....διαβαζεις και η οθονη σε ταξιδευει μου μαλακωνεις την ψυχη μου... ευχαριστω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Σαν ελληνικη ταινια ....διαβαζεις και η οθονη σε ταξιδευει μου μαλακωνεις την ψυχη μου... ευχαριστω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Οσα ξερει ο νοικοκύρης τελικα, δεν τα ξερει ο κόσμος ολος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Μαχαίρης:
    Και εγώ ευχαριστώ που στάθηκες στην σελίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. AdeGia: Δεν ρώτησε κανείς τα είπε όταν ένοιωσε την ανάγκη!
    Σε ευχαριστώ για το πέρασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ΜΟΝΑΧΙΚΕ ΛΥΚΕ:
    Αλήθεια ακόμα αναρωτιέμαι αν ήταν έτσι αλλά θέλω να τα κρατώ μέσα μου όπως είναι με δόση μαγείας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ρίκη Ματαλλιωτάκη:
    Σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου.

    Ανώνυμε: έχεις και τις δικές μου ευχές!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ανατρίχιασα....
    Τα διηγείστε τόσο όμορφα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή