Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Πορτογύρο.


Ετσι μ'έλεγε η μάνα μου.
Τρύπωνα στα γειτονικά σπίτια και μ' άρεσε
να παρατηρώ τους ανθρώπους.
Μέσα του '50 μέναμε στο σπίτι της γιαγιάς
Παναγιώτας.
Ενα μονώροφο σπιτάκι,στον Πειραιά, λίγο πιο κάτω
από τα Μανιάτικα.
Η εξερεύνηση αυτού του τόπου άρχιζε από την γωνία
του σπιτιού μας και τέλειωνε στον άλλο κάθετο δρόμο.
Ενας κόσμος τεράστιος.
Χωνόμουν στα ξένα σπίτια με την άνεση της ηλικίας
και γιατί οι πόρτες σφάλιζαν τις νύχτες μόνο.
Το κακό για τους δικούς μου ήταν γιατί τρύπωνα
στους απομονωμένους από τους καθωσπρέπει.
Το καλό το δικό μου ήταν ότι γούσταρα ακριβώς αυτούς.
Οτι πιο λούμπεν, μ' άρεσε.
Οπως το σπίτι του Ρουσέτου και της Νέζως.

Αυτός ο ψηλός άντρας έγινε ο ήρωας της παιδικής μου ψυχής
γιατί τον έλεγαν πίσω από την πλάτη του παλιοκουμούνι,
χωρίς να ξέρω καν τι σήμαινε. Το "παλιο.." ίσως
έπαιξε τον ρόλο του.
Τη ζουμπουρλού Νέζω, γιατί την έλεγαν παλιοθεατρίνα
και μπουλουκτζού. Πάλι αυτό το ...παλιο....

Η μαυρομάλα με τα μαλλιά της να ακουμπούν
στους ώμους και τα χρυσά σκουλαρίκια να μπλέκονται
στα ζγουρά της, μου άνοιγε την κάμαρα της.

Μπαούλα που τ'άνοιγε και ξεπηδούσαν τούλια, ταφτάδες,
πλουμιστά φορέματα, καπελίνα, φιόγκους για τα μαλλιά
και τετράδια με τους ρόλους που είχε παίξει.
Κουτιά με κοσμήματα ψεύτικα, με χάντρες σε δεκάδες χρώματα.

Με χτένιζε και μου περνούσε κορδέλες,άνοιγε το ξύλινο
φύλο της ντουλάπας να κοιταχτώ στον καθρέφτη.
Πριν φύγω μου έβαζε στη χούφτα καραμέλες
που μέσα είχαν σουσάμι.

Χωρίς ποτέ να μου το ζητήσει, αυτά ήταν τα μυστικά μας.

Οταν γέρασε η μάνα μου, το έμαθε.

Πολλές φορές πριν το τρίτο κουδούνι,σε θεατρική παράσταση΄
σε θυμάμαι Νέζω.


17 σχόλια:

  1. καλησπέρα γιαγιά Αντιγόνη.

    επανήλθες, δυναμικά!

    από μικρή λοιπόν "πορτογύρο"!!!
    πολύ όμορφες οι αναμνήσεις σου...

    άντε,τώρα να μπούμε σιγά σιγά και στο γιορτινό κλίμα...

    με την αγάπη μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπα? Γειτονάκια είμαστε?
    Αν και πλέον είμαι στο Ναύπλιο, οι συγκεκριμένες γειτονιές είναι από τα μέρη που δεν αλλάζω με τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα γιαγιά Αντιγόνη.Γλυκιές αναμνήσεις μου έφερες στο μυαλό.Πορτογύρω-ζουμπουρλού-γειτονιές με αυλές-κορίτσια με κορδέλες στα μαλλιά. Είμαι τρίτη γενιά προσφύγων οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κάπως έτσι μεγάλωσα και εγώ στην Νέα Φιλαδέλφεια.Χρόνια Πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτές οι αιώνιες "ταμπέλες".....! Πόσο κακό κάνουν και δεν λέμε να τις αποχωριστούμε Αντιγόνη μου!
    Φιλιά και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΓΙΑΓΙΑ ΠΑΟΥΕΡ!!!!!!
    ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΛΕΜΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αντιγόνη, γειά σου και σου εύχομαι τα καλύτερα!
    Έπεσα πάνω σου σε μια τυχαία δικτυότσαρκα και είπα μέσα μου …για στάσου! εδώ έχουμε να κάνουμε με σόι!
    Είναι τόσο πολλά τα κοινά βιώματα, που νομίζω ότι διαβάζω κομμάτια από την παιδική μου ηλικία. Όταν διάβασα και για τη “ζουμπουρλού τη Νέζω” δεν άντεξα και αποφάσισα να σου στείλω τα χαιρετίσματά μου και την αγάπη μου!
    Νάσαι καλά βρε Αντιγόνη, τα φιλιά μου
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ καλό Αντιγόνη. Συγκινήθηκα γιατί κι εμένα η νονά μου με φώναζε σοκακόσκουπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!

    ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΝΤΟΚΤΟΡΕΣ
    ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΊΖΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΏ.

    ΣΙΓΑ ΜΗ ΚΩΛΟΣΩ!

    ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΛΑΠΤΟΠ;
    ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΗΝ ΒΡΊΣΚΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΟΎΛΑ ΣΑΣ!!!!!

    ΦΙΛΑΚΙΑ, ΑΓΚΑΛΙΈΣ!!

    ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΊΕΣ
    ΚΑΙ ΣΤΟΛΙΣΜΑΤΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι κρίμα που κάποιοι δεν έχουμε ζήσει ούτε κατά διάνοια αυτήν την αθώα περιέργεια και αδιακρισία του να τρυπώνεις στα σπίτια. Πια ο φόβος καραδοκεί και οι πόρτες είναι πάντα σφαλιστές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ολοι εμεις οι διαφορετικοι ρεπουμε προς τους παλιο .... ανθρωπους , τι ωραιοι που ειναι αυτοι οι ανθρωποι ομως ε? τι αναμνησεις μας αφηνουν !
    φιλακια πολλα πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. γιαγιάκα μου χαίρομαι που επανήλθες δριμύτερη,
    μαγική θα φάνταζε στα μάτια σου η κάμαρα της Νέζως με τους θησαυρούς της, μ'αρέσει που ήσουν με τους λούμπεν,περιθωριακούς αυθεντικούς ανθρώπους και όχι με τους δήθεν καθως πρέπει...
    σε φιλώ γλυκά,καλή ανάρρωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πωπω τι μου θύμισες τώρα ... τρυπώματα εκει που "δεν έπρεπε" σαν παιδιά, καραμέλλες, περιέργεια κι ανεμελιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μόνο πολλά φιλιά &
    άλλες τόσες ευχές, να γυρίσεις γρήγορα σπίτι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φιλιά πολλά και καλημέρα. Δεν παίζεσαι. Δεν πάνε πουθενά οι οροί. Γράφε ότι σου κάνει κέφι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ποσο πολυ μου θυμιζεις την γιαγια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δύο μέρες στην καραντίνα είσαι; Δεν ανησυχώ. Είμαι σίγουρη ότι ετοιμάζεσαι να κάνεις κουραμπιέδες και ψάχνεις τις συνταγές τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή