tag:blogger.com,1999:blog-80872965659457016322024-03-19T12:04:48.134+02:00Γιαγιά ΑντιγόνηΓιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.comBlogger504125tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-45241614434155010542017-07-29T09:33:00.002+03:002017-07-29T09:33:33.771+03:00Οι χρωματιστές κορδέλες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εκείνο το καλοκαίρι, αργήσαμε να φύγουμε για το νησί. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ημουν οκτώ χρονών. Η μάνα μας συμπλήρωνε ένα χρόνο στο
νοσοκομείο της Νίκαιας. Ένα λάθος στην επέμβαση, την έφερνε κοντά στο χάρο. Τα
παιδιά μόνα στο σπίτι.. οι μεγάλοι πάνω από το κρεβάτι της. Ηταν μόλις τριάντα
δυο. Δεν επιτρεπόταν να τη δούμε. Το σπίτι έρημο. Αυτή η ησυχία, συνδυαζόμενη
από την εγκατάλειψη της νοικοκυροσύνης της, έγραψε στα μάτια μας, τη θλίψη και
τον φόβο της ορφάνιας. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> Μια γυναίκα που
ερχόταν να καθαρίζει, ανακάλυψε ο πατέρας μας πως μας είχε «γδύσει» από
σεντόνια ως τους βαφτιστικούς σταυρούς μας. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Απλυσιά, άδεια πιάτα… τρώγαμε στην απέναντι ταβέρνα από
ένα κομμάτι ψωμί γεμισμένο με τυρί και σαλάμι. Το έτρωγα στην ταράτσα, αργά μη
μου τελειώσει. Το αργό κλάμα κρυφά να μη με δουν.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μέσα στο μυαλό μου, είχε σφηνώσει η ιδέα πως φταίγαμε,
γιατί κουράζαμε τη μαμά και την αρρωστήσαμε! Μια λέξη που άκουσα, έριξε ένα βουνό τύψεων στη τρυφεράδα μιας
οκτάχρονης ψυχής… <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> Είχα την ελευθερία
να γυρίζω από σπίτι σε σπίτι, τότε που καμιά εξώπορτα δεν ήταν κλειδωμένη. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Το μόνο που καταδεχόμουν να απολαύσω ήταν τα γλυκά του
κουταλιού, από τη Νέζω. Μια γερασμένη γυναίκα που δεν είχε καλές σχέσεις με τη
γειτονιά. Ήμουν και επιλεκτική βλέπετε, είχα ένα ένστικτο που χρόνια μετά το
συζητούσα με τη μάνα και συμφωνούσε. Αγαπούσα τους ηλικιωμένους, που μου έλεγαν
ιστορίες και εγώ από αγάπη είχα αναλάβει τα ψώνια τους. Προτιμούσα τη συντροφιά
τους στο πεζοδρόμιο παρά το παιχνίδι. Αδικα δεν με έλεγε η μάνα «πορτογύρο»! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Η μόνη που αγαπούσα από τις νέες ήταν η Ρίτα! Νοικοκυρά σε
μια εποχή που το πλύσιμο δεν είχε καλές σχέσεις με τα νοικοκυριά. Τα παιδιά της
τα αγαπούσα και τα «ντάντευα» γιατί μύριζαν σαπούνι! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Το χαρτζιλίκι που μας άφηνε ο πατέρας το ξόδευα στις
γκοφρέτες ΜΕΛΟ που είχαν χαρτάκια με ηθοποιούς και ποδοσφαιριστές. Παγωτό
ξυλάκι και κύπελλο. Και το δίφραγκο που κρατούσα ήταν για τους βραδινούς
ηλιόσπορους….<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εκείνο το καλοκαίρι ήταν ο προπομπός, για όσα θα
ακολουθούσαν. Η λατρεμένη μου εποχή, μάτωσε με πολλές «αποχωρήσεις». <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Είναι γεμάτο από
επετείους, γενέθλια, ονομαστικές γιορτές! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μια μείξη γεγονότων που σημάδι έχουν βάλει τις αστροφεγγιές
μου…<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, η μάνα γύρισε παραμονή της
γιορτής της! Εκείνη τη μέρα κατάλαβα πως
γιορτή είναι όταν έχεις χαρά! Όταν κρατάς τις χρωματιστές κορδέλες… <o:p></o:p></span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-80684097641106849892017-04-16T13:49:00.002+03:002017-04-16T13:49:23.472+03:00Περασμένες Πασχαλιές....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Κάθε δέκα πέντε χρόνια ανεβάζαμε με επιτυχία το ίδιο έργο!</span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> Να σας «βάλω» κλίμα. </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Στην εξοχική κατοικία, ένα διαμέρισμα ανάμεσα στα είκοσι
πέντε. Μια τεράστια αυλή για τα παιχνίδια των παιδιών. </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Το σημερινό έργο, με βρίσκει στη ηλικία των
τριάντα και κάτι… Ένα διαμέρισμα ίδιο με τα άλλα κάτι σαν τα ..προσφυγικά,
68τμ. </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Οι παππούδες (σόι) μου, τα παιδιά το ανδρόγυνο, τα αδέλφια μας και Πάντα
η θείες Ιουλία και Τέρψη χήρες από επιλογή! [Δεν τις άντεξαν και έσκασαν οι μακαρίτες,
Θέ μου σχώρα με ] καλεσμένες της πονόψυχης μάνας μου! </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ολη τη Μ. Εβδομάδα
πηγαινοερχόμουν στο μικρό μπακάλικο και τη μανάβισσα. Η μάνα μου, στην κουζίνα,
μια και άλλος δεν χωρούσε. Πάλη με τα κουλούρια.. τα τσουρέκια που σαν τα δικά μας, Κανένα! </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μ.
Σάββατο είχε φτάσει το αρνί, τα εντόσθια, τόνοι μαρούλια.. ξέρετε εσείς! Δυο
καρτέλες αυγά, που έψαχνα τόπο να τα ακουμπήσω! Ρούχα, τσάντες, αθλητικά,
μαξιλάρια παπλώματα διασκορπισμένα μέχρι το πατάρι! </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Open Sans, serif;"><span style="font-size: 12.5pt;">Εγώ σε κατάσταση ..ψεκασμού
με ηρεμιστικά, μάλλον </span><span style="font-size: 16.6667px;">εισπνεόμενων</span><span style="font-size: 12.5pt;">. Το μαρτύριο μου ξεκινούσε, από τη στιγμή που
γύριζε η Μαρίκα [μάνα] τα έντερα. Κάποιες στιγμές σκεφτόμουν να πάρω τις σούβλες
και να τρέχω στα όροι τα’ άγρια βουνά! Ηξερα πως θα γινόταν η μάχη του κοκορετσίου
και του κατσικίου! Σας μιλάω για πόλεμο! Όλοι είχαν διαφορετικές απόψεις! Εγώ
στη βεράντα με τον πατέρα μου να πίνουμε το καφεδάκι μας και η Μαρίκα να
φωνάζει.. «Μη και του δώσεις κουλούριιιιι». Το είχαμε ρίξει στην παρανομία! </span></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Open Sans, serif;"><span style="font-size: 12.5pt;">Εκτός από το σουβλιστό αρνί, «ρίχναμε και ένα μικρούλι στο φούρνο! Ο Χριστός
αναστήθηκε και εμείς λιποθυμούσαμε από τη μυρωδιά του φούρνου! Επρεπε να το σιγοψήσει
στους 80 βαθμούς να έρθει να </span><span style="font-size: 16.6667px;">λιώσει</span><span style="font-size: 12.5pt;">, μέχρι τη μεγάλη μέρα! Ολη τη νύχτα έπρεπε να τους
ψεκάζω με Aerolin! Αν είχες την ατυχία να θελήσεις τουαλέτα την έβαψες.. πόσα
κορμιά να πηδήξεις;;; </span></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Open Sans, serif;"><span style="font-size: 12.5pt;">Την επομένη κατέβαιναν δυο- δυο τις σκάλες για τους </span><span style="font-size: 16.6667px;">λάκκους</span><span style="font-size: 12.5pt;">!<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Στην αυλή στήνονταν τα τραπέζια και οι καρέκλες [του
γύφτου] που είχαμε σε ντάνες για την
αυλή! Η Μαρίκα να τρέχει με τα πιάτα μη και δεν φάνε τα Δικά μας βλαστάρια από
το Δικό μας αρνί, που φυσικά ήταν το καλύτερο!!!! Ηξερε από τα παιδικά μου
χρόνια πως το κρέας δεν το ήθελα, αλλά δεν έχανε την ελπίδα της να με πείσει!
Παίζει και να με είχε τάξει! </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Το κασετόφωνο με την εικοσάμετρη μπαλαντέζα, να
παίζει τα σουξέ της εποχής σε κασέτες. Γέλια, γλέντι, φαγητά μέχρι σκασμού! Να
τα Malox, να η λεμονάδα με τη σόδα και σωσμό δεν είχαμε! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Open Sans, serif;"><span style="font-size: 12.5pt;">Το αποκορύφωμα της «πάλης» ολοκληρωνόταν, εκεί γύρω στις πέντε
το απόγευμα.. </span><span style="font-size: 16.6667px;">Όλοι</span><span style="font-size: 12.5pt;"> να κοιμούνται στις καρέκλες στους καναπέδες.. να στέκομαι
στην πόρτα της κουζίνας και να κορυφώνεται ο </span><span style="font-size: 16.6667px;">Επιδαύριος</span><span style="font-size: 12.5pt;"> μονόλογος στη θέα των ισορροπημένων,
ταψιών, </span><span style="font-size: 16.6667px;">πιατελών</span><span style="font-size: 12.5pt;">, κατσαρολικών και λοιπών λιγδιασμένων αντικειμένων! Η
Βουγιουκλάκη στην Αντιγόνη δεν έπιανε μία στο σπαραγμό μου, τα μάτια να στάζουν
το ρίμελ, με τα χέρια σε στάση δέησης να ακουμπούν στο πρεβάζι της πόρτας… σας
μιλώ για Την ερμηνεία! Ανασκουμπώνομαι και αρχίζει το καυτό νερό να μου καίει
τα χέρια! [κρίμα το μανικιούρ]. Στις οκτώ είχα τελειώσει τη μάχη με τις χλωρίνες
τα απορρυπαντικά και τα ξύδια να φύγει η μυρωδιά. <o:p></o:p></span></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Η παράσταση τελείωσε… άρχιζε η αποχώρηση… <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Open Sans", serif;"><span style="font-size: large;"><b>Μην ακούσω πως κουραστήκατε!!! Τα χρόνια που πέρασαν
εξιδανίκευσαν ότι απέμεινε στη σκέψη… Να μπορούσα να δώσω κουλούρι κλεμμένο… να
μυρίσω τα κουλούρια της… να ξανάβλεπα τον αδελφό μας, να δένει το σφαχτό… τη
Λούλα να φέρνει το κανταΐφι με τη σαντιγί ….τον Πέτρο ν' αλλάζει τις κασέτες..<o:p></o:p></b></span></span></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Open Sans", serif;"><span style="font-size: large;"><b>Χρόνια Πολλά σε όλους!!</b></span><b style="font-size: 12.5pt;"><o:p></o:p></b></span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-27590381051682136642017-02-22T13:29:00.001+02:002017-02-22T13:29:06.415+02:00Ο θαλασσινός.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Είχε τελειώσει το μεταπτυχιακό της και
κατέβηκε στο νησί. Στους αγαπημένους παππούδες. Ήθελε να αποφορτίσει το μυαλό της,
από τις προσπάθειες και τη μοναξιά του στόχου της. Να μυρίσει τα καλοκαίρια που
πέρασε, την αγκαλιά της γιαγιάς που ανέδυε κανέλα και βανίλια. Ο παππούς την
ξεχώριζε από όλα τα εγγόνια του, ήταν η μικρότερη του..<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μέλωσε η ψυχή της. Περπατούσε στα υψώματα,
με τα χέρια στη ανάταση, όμοια με τα συναισθήματα της! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Δύο μέρες μετά, κατέβηκε στον κόλπο με τα
γαλαζοπράσινα νερά, εκεί που έπαιζε με τα κουβαδάκια της και τα μαλλιά της
ξάνθιζαν από τον ήλιο.. φώναζε η γιαγιά.. «θα σου έρτει καλό μου ηλίαση, έλα
πίσω, σου έφτιαξα γεμιστά». Το δέλεαρ να γυρίσει.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εκείνο τα απομεσήμερο τα βήματα της την
έφεραν στον κόλπο που έκαναν μπάνιο. Κρατούσε ένα θαλασσόξυλο και σκάλιζε την
άμμο. Σηκώνοντας το βλέμμα τον είδε. Ο
καπετά-Δημήτρης, ο φίλος του παππού, καθόταν σε μια χαμηλή καρέκλα και κοιτούσε
ολόισια την θάλασσα. Με το καΐκι του, ανάστησε τέσσερα παιδιά. Πολλές φορές ο
παππούς πήγαινε μαζί του. Ηταν φιλαδέλφια από τα νιάτα τους. Τον πλησίασε….<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Καπετάν Δημήτρη, τι κάνεις; Είμαι η Θεανώ,
πώς να με γνωρίσεις τόσα χρόνια τώρα; Είσαι καλά;»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Βρε καλώς το καμάρι μου! Τι χαρά μου
έδωσες; Πάνε χρόνια που δεν σε είδα, μα τα νέα σου τα μάθαινα από τον παππού
σου. Συγχαρητήρια κορίτσι μου!» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Να καθίσω εδώ δίπλα σου;» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Μη ρωτάς, είναι χαρά μου»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Του άγγιξε το ζαρωμένο χέρι και εκείνος με
τη σειρά του την χάιδεψε, σαν να είδε ένα δάκρυ να στάζει στη γαλάζια φανέλα
του…<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Θεανώ μου, τούτη δω τη θάλασσα, την είδα
για πρώτη φορά στα δέκα τρία μου, σαν φύγαμε από το χωριό, το κρεμασμένο στην
πλαγιά της Γκιώνας. Τη ζωγράφιζα στο σχολείο, στο μάθημα μα δεν την είχα δει.
Πρώτη φορά στον Περαία , σαν μετακομίσαμε στο νησί της μάνας μου. Την
ερωτεύτηκα! Έμαθα να κολυμπώ και να χάνομαι στην αγκαλιά της. Μόλις γύρισα από
το στρατό πήρα την πρώτη βάρκα μου και ανοίχτηκα, να φέρνω τις ψαριές μου.
Μήπως σε κουράζω μάτια μου;» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Μα τι λες;
Από μικρή μου άρεσαν οι ιστορίες σου, τότε που ξεψαριάζαμε, θυμάσαι;»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Έγειρε το κεφάλι της στο χέρι του και
κοιτούσαν το πρασινογάλαζο νερό.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Την αγάπησα γιατί είναι μόρτισσα, νεράιδα,
λικνίζεται, σωπαίνει, ανατριχιάζει,
φοβερίζει, προκαλεί, δεν είναι ποτέ ίδια! Σα γυναίκα μάγισσα, που σου παίρνει
το μυαλό. Πιότερο και από την κυρά μου, την αγάπησα…»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Στο μέτωπο της έσταξε ένα δάκρυ, το άφησε να
κυλίσει…<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Της χάιδευε τα μακριά μαλλιά και το χέρι του
έτρεμε..<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Τη βλέπεις Θεανώ; Την ακούς; Σήμερα η ανάσα
της είναι απαλή σαν του μικρού παιδιού στην κούνια! Άλλες φορές με πλησιάζει,
και ακουμπά στα γυμνά πόδια μου. Το χειμώνα βάζω την καρέκλα μου πέρα στα
χαλίκια και η άτιμη πάντα με βρίσκει!» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Το καΐκι τι απόγινε καπετάνιο;» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Το έχω στο μόλο. Το βάφουν, το
καλαφατίζουν, και κάθε μεγάλη βδομάδα μένω εκεί. Το φροντίζουν τα παιδιά μου,
να τα έχει καλά ο Θεός!»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Σταμάτησαν να μιλούν.. τα βλέμματα ίσα στο
νερό, «χάιδευαν» τις ξέρες και τις φυκιάδες που ξέρναγε στην άμμο.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Με τα χρόνια, ο κόσμος συνήθισε να με
βλέπει χειμώνα, άνοιξες, καλοκαίρια, κάθε μέρα εδώ! Επτά χρόνια είναι τώρα που
έχασα το φως μου, από το ζάχαρο…. Μα εγώ τη βλέπω!»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Και άλλο δάκρυ έσταξε…………………….<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3tjgQd68_harqAaFzPnLdx994oE2qwdOrjLEgeIR4aSBUT616T92_Gi17KRfPbhQtb3jRnwcjPDiw0kszkeRymD8_-STrwc_L85bclBcYaUVITW6WNJi8gblPpp717_rl5abFKOwW4iu/s1600/%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3tjgQd68_harqAaFzPnLdx994oE2qwdOrjLEgeIR4aSBUT616T92_Gi17KRfPbhQtb3jRnwcjPDiw0kszkeRymD8_-STrwc_L85bclBcYaUVITW6WNJi8gblPpp717_rl5abFKOwW4iu/s320/%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1.jpg" width="320" /></a></b></div>
<b><o:p></o:p></b></div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-28082715803411370622017-02-17T06:07:00.001+02:002017-02-17T06:07:23.325+02:00Τιμητικές πλακέτες!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Όχι, δεν νομίζω να μας ξεπέρασε κανείς!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ετσι από το πουθενά βρεθήκαμε ως οικογένεια,
να κάνουμε πρωταθλητισμό ιώσεων. Τώρα στόχο μας είχαν βάλει; Στοίχημα έπαιζαν; Δεν
θέλω να σας γελάσω. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ένα «Σήκω εσύ, να πέσω εγώ» σε ασταμάτητους
ρυθμούς. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Τα θερμόμετρα χόρευαν, αλλάζοντας παλάμες.
Τέσσερα και ένα εφεδρικό!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Χαρτομάντιλα εν δράσει, το ψυγείο γεμάτο
σιροπάκια και γιαούρτια που επιβάλλονται και λοιπά μαντζούνια, ξέρετε εσείς.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Στις γιορτές αλέθαμε τις βελουτέ σουπίτσες…
[κουκουρου κου κου σουπίτσα] που λέει και το άσμα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Οποιοι ήταν απύρετοι εξυπηρετούσαν τους υπόλοιπους. </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Απαλλαγή βάρδιας είχαν μόνο οι μικροί, που πέρασαν δυσκολότερα με 5- 6 επαναλήψεις.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Τελευταία και τυχερή, η μεγαλύτερη της οικογένειας
βρίσκεται στο κρεβάτι του πόνου σε κλινική. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Αρχίζει η παρέλαση φιλενάδων τρελών!
Εισβάλουν με όσα απολυμαντικά γνωρίζετε, φίλοι μου και κάνουν το δωμάτιο αποστειρωμένο,
περισσότερο και από μονάδα ΜΕΘ.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Τι καημός, που πετάχτηκαν έξω κακήν – κακώς!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Να χτυπάνε τα τηλέφωνα… να πηγαινοέρχονται
τάπερ ανέγγιχτα, κρέμες, ρυζόγαλα, από τα χεράκια τους.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα θετικά του Η1Ν1,
άρχισαν οι ευφυείς ερωτήσεις που Ολοι
κάνουμε ..<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Πού σε βρήκε βρε παιδί μου;<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Μου την είχε στημένη, τον βούτηξα από το
πέτο ρίχνοντας του κλωτσιές αλλά δυστυχώς στο πρώτο κεφαλο-κλείδωμα με νίκησε.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ατέλειωτες συμβουλές! Δέκα πέντε ημέρες
μπουρ-μπουρ!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Να είναι καλά!! Η γρουσούζα είμαι εγώ που
δεν θέλω επισκέψεις και ντάντεμα! Ανάποδος χρόνος είμαι όντως!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Αυτές τις ημέρες βρίσκομαι έγκλειστη για ενδυνάμωση.
<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εύχομαι να σταματήσει Εδώ!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Τιμητικές πλακέτες θα μας απονεμηθούν από
τον Ιατρικό και Φαρμακευτικό σύλλογο! <o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ευχαριστούμε για τη τιμή! </span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Να είστε καλά! <o:p></o:p></span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-21826770310954406922016-12-02T10:00:00.001+02:002016-12-02T10:00:40.791+02:00Εκείνος και Εκείνη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μόλις είχε γυρίσει κατάκοπος, από το ταξίδι.
Γιόρτασε για λίγο με τους δικούς του και τους φίλους, τη νίκη του και ζήτησε να
γυρίσει σπίτι του. Πέρα από τη χαρά του χάλκινου επάθλου, η αγωνία, οι
προπονήσεις, τον είχαν τσακίσει. Ακόμα και η χαρά, τον κούρασε. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Μπαίνοντας στο υπνοδωμάτιο κάθισε για λίγο
στην άκρη και την κοίταξε. Εβγαλε από την τσάντα το μετάλλιο και της το πέρασε…<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Σαν ένα χαμόγελο να διαγράφτηκε, κάτω από το
λιγοστό φως του πορτατίφ.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Λες να με κατάλαβε;» σκέφτηκε χαμογελώντας..
<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Της μιλούσε και ας ήξερε πως δεν τον
ακούει..<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: Open Sans, serif;"><span style="font-size: 12.5pt;">«Θυμάσαι που με περίμενες, να γυρίσω </span><span style="font-size: 16.6667px;">τρεις</span><span style="font-size: 12.5pt;"> μήνες από το νοσοκομείο; Το κατάλαβα
όταν γδύθηκα πως ανατρίχιασες με το ακρωτηριασμένο χέρι μου. Είχα πολλά νεύρα
και δεν ήθελα να βλέπω κανέναν. Η μάνα ερχόταν διακριτικά, χωρίς μιλιά. Την είχε
ορμηνεύσει ο γιατρός, πως θα περνούσα την περίοδο της παραδοχής. Οσο ήμουν μέσα
έκανα τον σκληρό, έβλεπα τους φίλους και την αδελφή μου, χαμογελούσα και
αυτοσαρκαζόμουν. Το λάθος ήταν δικό μου, περνώντας το στοπ, μα κανείς δεν το συζήτησε ποτέ... Τα μάτια του πατέρα μου ήταν
η τραγική εικόνα που δεν καταλάβαινε πως εξέπεμπε, αθέλητα!»<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Σηκώθηκε να φέρει νερό.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Αργότερα.. όταν αποφάσισα ν’ ασχοληθώ με τον
στίβο, πάλι μου χαμογέλασες και εσύ ανάπηρη σαν εμένα. Μου φαινόταν πως με
καμάρωνες και προσπαθούσα να σου αποδείξω πως δεν τελειώνει η ζωή στο
προσπέρασμα..»<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Φόρεσε τις παντόφλες του και σηκώθηκε. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εσπρωξε την καρέκλα της κοντά του..<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">«Μη θαρρείς πως είναι εύκολο, να συνειδητοποιείς
πως μια στιγμή σου αλλάζει τα όνειρα, πίστεψε με πως ακόμα το παλεύω με
δικαιολογίες και αυτό το πείσμα να διαγράψω το λάθος μου.» <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Τέντωσε το αριστερό του χέρι και χάιδεψε τις
χορδές της..<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ο ήχος της αγαπημένης του κιθάρας, που μαζί είχαν αρχίσει να γνωρίζουν την επιτυχία.. σα
να του χαμογέλασε… <o:p></o:p></span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-41011641557766385872016-11-24T09:47:00.002+02:002016-11-24T09:47:22.559+02:00Η διαχείριση της μοναξιάς <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans", serif; font-size: 12.5pt;">Ο πατέρας της,</span></b><b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span></b><b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">καθόταν στην αυλή του πατρικού σπιτιού τους.
Όταν βγήκε στη σύνταξη ο καθηγητής, πήρε την καλή του και κατέβηκαν στα λημέρια
που αναστήθηκαν. Η κόρη τους ανησυχούσε, ιδιαίτερα μετά το εγκεφαλικό, που τον
ανάγκασε να βαστά μπαστούνι. Κάθε Σάββατο πήγαινε να τους κάνει συντροφιά, να
βοηθήσει τη μάνα και να κουβεντιάζει με τον πατέρα. Προσπαθούσε να τον πείσει
να γυρίσουν πίσω, στα Βριλήσσια. Το πατρικό τους ήταν και το δικό της σημείο
αναφοράς, στα καλοκαίρια της που πέρασαν. Τα παιχνίδια με τα ξαδέλφια, τους λουκουμάδες
της γιαγιάς, το χωνάκι παγωτό που έσταζε στα μικρά χεράκια της. Χωρίς «βολές»,
με τη σκάφη να κρέμεται από το καρφί στον τοίχο, εκεί που τους ξέπλενε έναν-
έναν στη σειρά, κάνοντας οικονομία στο νερό. Τα ταψιά με τις πίτες να βγαίνουν
από το χτιστό φούρνο της….<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Το θυμάται γερασμένο, όπως το άφησε η γιαγιά. Το μεράκι
του πατέρα ήταν να το φτιάξει, όπως ονειρεύτηκε. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Η μάνα δεν ήθελε, να τους επισκέπτεται τόσο συχνά, είχε την
έννοια της ανομολόγητη. «Όταν θέλεις κάτι, που αφορά άλλον, ποτέ δεν λέγεται, ούτε
στο παιδί σου» σκεφτόταν και ήταν στάση ζωής απαράβατη που αφορούσε σε όλους. Η
σχισμή στο εντός της υπήρχε! <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εκείνη πάλι, δεν έλεγε τα προσωπικά της. Πίστευε πως θα
έφερνε πίκρα και όταν η ίδια το είχε ξεπεράσει, οι δικοί της θα σκέφτονταν το
μοναχοπαίδι τους με στεναγμό, οι χαμένοι έρωτες, οι άντρες που αγκάλιασε και
δεν έστερξε κανείς να μείνει. Αναλύσεις δεν έκανε. Ισως σε κάποιο στενό,
συναντηθεί με τον έρωτα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Εκείνο το σούρουπο με την πολυχρωμία του, κάθισε δίπλα
στον καθηγητή.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Μπαμπά μου, γιατί μου χαλάς το χατίρι; Επιασε να
χειμωνιάζει πάλι εδώ θα μείνετε; <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Κορίτσι μου, όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει η μεγαλούπολη τον
σκοτώνει. Δες τους ανθρώπους της ηλικίας μου πώς ψευτοζούν; Δεν είναι τα αγαθά
που έχουν λείψει, τουλάχιστον όχι μόνον αυτό. Είναι η εσωτερική μοναξιά που τη
διασκεδάζουν μεταξύ καφενείου και σπιτιού. Οι ίδιες κουβέντες, πεταμένες στο
χρόνο με μαθηματική ακρίβεια, το βάρος των προβλημάτων πολλαπλασιάζεται.. δεν
έχουν συνομιλίες, πέρα των τετριμμένων και
ας είναι είκοσι άτομα παρέα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">- Μα δεν είχατε τόσους γνωστούς; Οι παρέες σας; Και μη μου
πεις πως εκείνοι, ανήκουν στην κατηγορία που ανάφερες;<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">- Ο καθένας κουβαλάει τη μοναξιά του και αυτό είναι
ασήκωτο βάρος. Οι δικές μας συναναστροφές, έχουν το λούστρο της κακής
ποιότητας, αυτόν που διαβρώνεται, στις επιφανειακές επιδείξεις! Ανθρωποι με
μόρφωση, που έμεινε στη μέρα που πήραν το πτυχίο. Το αξιοποίησαν σε τούβλα,
βαριά έπιπλα, φιγουρατζήδες μάτια μου! Οι φίλοι της καρδιάς ..πήραν το δρόμο
του κάτω κόσμου. Καταλάβαμε πως μείναμε με την ήρα και αυτό δεν το αντέξαμε! Εδώ βάζουμε την αγαπημένη μας μουσική χωρίς να
ενοχλούμε το γείτονα. Ξαναδιαβάζουμε τα
αγαπημένα μας βιβλία. Είναι σαν από την
αρχή να τα απολαμβάνουμε! Τα χρώματα της θάλασσας που εναλλάσσονται.. το
σφύριγμα των πτηνών. Εδώ οι ήχοι έχουν μουσικές. Το θρόισμα των δέντρων, η
ανατριχίλα στο κορμί μου, τα λουλούδια της
μάνας σου. Προσωπικά δεν νοιώθω μοναξιά. Δεν κοιτάζω το ρολόι που μου δυνάστευε
τη ζωή. Είμαι ευτυχισμένος! Και η μητέρα σου βρήκε το γέλιο της, έχει βρει
ορίζοντα! <o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Επεσε στην αγκαλιά του….</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHKaBhoSYwM4L9bSshh1oYiveP5-xLLaaf1EflfZX1R6ummvKI53Rk-f_t5A1y8pRitGqIJimVjgJbbzlQoZ6CPR0Uu_iKCNVq15NrNGdzEh-GDylAMoOkzvbetSuhaWrlTe2zs_nc_UrX/s1600/IMG_1433.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHKaBhoSYwM4L9bSshh1oYiveP5-xLLaaf1EflfZX1R6ummvKI53Rk-f_t5A1y8pRitGqIJimVjgJbbzlQoZ6CPR0Uu_iKCNVq15NrNGdzEh-GDylAMoOkzvbetSuhaWrlTe2zs_nc_UrX/s320/IMG_1433.JPG" width="320" /></a></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-71541992279356956292016-11-18T08:45:00.002+02:002016-11-18T08:45:42.566+02:00Το χάσιμο..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Η ταξιδιάρα τράτα μου, τραβούσε τη ρότα της
και εγώ είχα λύσει τα χέρια μου από το τιμόνι της. Είχα χαράξει στο χάρτη
πορεία μα η ζωή σκοντάφτει και δεν σου δίνει λόγο!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Ετσι σταμάτησα.. μισοπέλαγα και σας έχασα!
Μου λείψατε!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω το γνωστό κλισέ ..
«Όταν κάνεις όνειρα ο Θεός γελάει.» Νευριάζω με την έκφραση. Τι στο καλό Θεός
είναι που ασχολείται με εμένα, [άλλη δουλειά δεν είχε] και είναι τόσο
χαιρέκακος; Μη τρελαθώ!<o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Φουρτούνα- κάλμα και τραβούσα κουπί από τη σαστιμάρα
μου, δεν έβλεπα το τιμόνι. Θα μου πεις μεγάλη γυναίκα είσαι τι περιμένεις; Είναι αυτό το «κουσούρι», που έλεγε η μάνα
μου, να πελαγώνω εύκολα! Στις χαρές και στα στενάχωρα. Η λογική πάει μια βόλτα
και ξεχνιέται. Δεν το θέλω! Τώρα δεν αλλάζει μάτια μου το μυαλό. Πληθαίνουν όσα
κουβαλάς από τα νιάτα σου. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Αυτό το πάνω- κάτω είναι ενοχλητικό σαν
κουνούπι τον Αύγουστο. <o:p></o:p></span></b></div>
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Είδα στα μάτια των εγγονών μου, μια
επίπληξη, να την πω; Ένα «δεν πας καλά;» και αποφάσισα να στρώσω πάλι από την
αρχή τα σεντόνια μου, να περάσω από την πόρτα σας να σας καλημερίσω φέρνοντας σας
γλυκά του κουταλιού. <o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 15.0pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="color: #666666; font-family: "Open Sans","serif"; font-size: 12.5pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Για εξιλέωση! <o:p></o:p></span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-54326245790489300482016-05-08T08:09:00.000+03:002016-05-08T08:09:59.994+03:00Βικτωρία [συνέχεια...]<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μετά από πολύ καιρό
ανταμώσαμε με τη Βικτωρία. Με περίμενε, μια ζεστή μέρα, καθώς η Ανοιξη είχε
αρχίσει να μας κλείνει το μάτι, πίσω από τη τζαμαρία της εισόδου, του
γηροκομείου. Το χαμόγελο της, νεανικό και σπιρτόζικο πίσω από τις ρυτίδες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Καλώς όρισες, είπε και
μου έσφιξε, στις παλάμες της τα χέρια μου. Σήμερα θέλω να βγούμε, να
περπατήσουμε και να σου δείξω το σπίτι, που άφησα άθικτο. Η αδελφή μου είναι σε
καλά χέρια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Διασχίζοντας την αυλή με
τις μυρωδιές από τις φορτωμένες νεραντζιές, βγήκαμε στον κατηφορικό δρόμο. Το
πεζοδρόμιο στενό και τα αυτοκίνητα να στριγγλίζουν με την αποφορά της
εξάτμισης. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Δεν είναι καλή ιδέα ο
περίπατος γύρισε και μου είπε. Καλύτερα να πάρουμε μια κούρσα. [πόσο καιρό είχα
ν’ ακούσω αυτή τη λέξη..]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Σταματήσαμε, σε μια
μονοκατοικία στο Ν.Φάληρο. Δίπλα οι πολυκατοικίες, έμοιαζαν να θέλουν να τη
πνίξουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Την βοήθησα να κατέβει και
εκείνη με κίνηση κοκεταρίας ανασηκώθηκε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Φτάσαμε στη σκουριασμένη
αυλόπορτα, την έσυρε με το αδύνατο, ζαρωμένο χέρι της. Τα δέντρα είχαν καρπίσει, οι τριανταφυλλιές
τεράστιες, ένωναν το άρωμα τους με αυτό της αγγελικούλας..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μέσα το σπίτι μοσχοβολούσε
πράσινο σαπούνι. Η Μαριέττα το περιποιόταν , κατ’ εντολή της. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ένα σκηνικό μιας άλλης
εποχής. Ανέγγιχτο στο πέρασμα του χρόνου.. καμιά «πινελιά» του σήμερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αποσβολωμένη κοιτούσα, τα
σκαλιστά έπιπλα, τα κεντίδια, τις τραβηγμένες δαντελωτές κουρτίνες, που άφηναν
τις λιγοστές αχτίνες να εισχωρήσουν, σ’ ένα σκηνικό με πείσμα αρνούμενο το
σήμερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στο μαρμάρινο νεροχύτη,
μια πήλινη λεκάνη.. η βρύση μπρούτζινη..
το τραπεζομάντηλο υφασμάτινο σε πράσινο χρώμα και πάνω του σκαλιστά κρυστάλλινα
μπιμπελό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Δεν ανέχτηκα το πλαστικό,
ακόμα και τα μανταλάκια μου είναι ξύλινα, μου είπε γελώντας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στο σαλόνι σε μια γωνιά,
δέσποζε μια «κούκλα» μοδιστρικής. Είχαν
στηρίξει κομμάτια χοντρού ξύλου, για να αποδοθούν τα χέρια ολάνοιχτα! Εκεί
πάνω, στη γυναικεία, παράξενη φιγούρα, κρέμονταν ρούχα και στολίδια. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Πλησίασα. Χάιδευα τα
φορεμένα της… τα βραχιόλια.. τα κολιέ.. το επιδέξια στερεωμένο βελούδινο
καπέλο…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Από μέσα ένα βαρύ μαύρο
παλτό. Φορέματα, βαριά, σατινένιες
ρόμπες, ένα γούνινο γιακά από αλεπού.. και όσο έφτανα προς τα έξω τα σκούρα
χρώματα, έδιναν θέση στα φωτεινά. Όλα ανοιχτά να φαίνονται… στο τέλος
καρφιτσωμένο στη δεξιά πλευρά ένα μακρύ διάφανο νυχτικό..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Με παρατηρούσε καθισμένη
στην πολυθρόνα της, βουβή. Με άφηνε να απορώ και να ανασκαλεύω..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Σηκώθηκε και έφερε ένα
ασημένιο δίσκο, με δύο ποτήρια λικέρ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Ελα στην υγειά μας! Εδώ
έζησα από το ’60. Είδα την αντιπαροχή, να σαρώνει τα πάντα. Αντιστάθηκα, έτσι
παράταιρη. Από τη πίσω αυλή έβλεπα τους ακάλυπτους, να εδώ, βλέπεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κούνησα καταφατικά το
κεφάλι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Και τι βλέπεις;
Εγκλωβισμένους κατάδικους, που βγαίνουν ν’ απλώσουν, να τινάξουν, να ταΐσουν τα μικρά, που έμαθαν να ζουν με
κάγκελα. Με τα χρόνια το λευκό, γκριζάρισε.. οι γλάστρες ανήλιαγες, δεν έχουν
το κουράγιο ν’ ανθίσουν. Μυρίζει μόνο κουζινίλα. Φωνές, καυγάδες, μαθαίνεις τα
νέα τους και δεν τους έχεις προσέξει ποτέ. Δεν βλέπεις πρόσωπα, μόνο παντόφλες
και πόδια που σέρνονται, να αδειάζουν τ΄ αποφάγια στους σκουπιδοτενεκέδες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Αντε στην υγειά μας!
Ελπίζω και εγώ πως θα ζήσω πολύ, είπε και ξεκαρδίστηκε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Συνέχισα να κοιτάζω τη
κούκλα…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">-Σε έφερα εδώ, να σου πω
κομμάτια της ζωής μου. Θέλω να σκαρώσεις ένα βιβλίο, με όσα σου πω και ας μη
προλάβω να το δω… όποτε θέλεις κάνε το. Αυτή η κούκλα, είναι η ζωή μου ανάποδα!
Αρχίζει με το νυχτικό του γάμου μου και τελειώνει με το βαρύ παλτό του χρόνου,
που βιάζεται να με ξαποστείλει! Αντε στην υγειά μας! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p><br /></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizXOpgSV6juVMv74dfguMG3kxPWikd2zWdM5NTdyjqRVFatB33PHMQtysxtooDKmicV3gvMlugM8ARM0XuikGEalYExm7VDekJYfh7wRhu5_UkNuVyeJ5jI5xC_62yt3ciYxzV1Qbtk5AY/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizXOpgSV6juVMv74dfguMG3kxPWikd2zWdM5NTdyjqRVFatB33PHMQtysxtooDKmicV3gvMlugM8ARM0XuikGEalYExm7VDekJYfh7wRhu5_UkNuVyeJ5jI5xC_62yt3ciYxzV1Qbtk5AY/s640/images.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background: #F3F7FE; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p><br /></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-6467468358066009872016-04-27T11:44:00.003+03:002016-04-27T11:44:50.504+03:00Αργησα.......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="background-color: white; text-align: left;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Άργησα να γυρίσω …</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Μου έλειψε αυτή η
σελίδα.. η επικοινωνία μαζί σας που αγάπησα που μου έλειψε!<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Ο καθένας μας έχει τις
στιγμές που η κουρτίνα πέφτει…<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Που τα συρτάρια του
ανακατώνονται…<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Χάνονται οι μυρωδιές, οι
μουσικές, τα χρώματα, έτσι απρόσμενα..<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b> Ηρθαν και στάθηκαν, ακάλεστα, χωρίς λόγο! <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Οι σκιές και οι χαρές
ανάμικτες, κατέβαλαν προσπάθειες να με νικήσουν..<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Με κούρασε να τα βάλω στη
σειρά, αλλά τα κατάφερα! <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Ταξίδεψα… στους ωκεανούς
που κάποτε πέρασα, στα νεανικά μου χρόνια.<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Και το πλοίο άραξε, εδώ
στο λιμάνι μου, με το τιμόνι ν’ ακούει τις εντολές μου!<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><b>Υ/Γ. Η σκέψη σας, στάθηκε βοήθεια!
Σας ευχαριστώ!<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFAjKZ9Av4SkqKU-cVY_vHAFVer3XQU18zxeQ5A5S1c6MNdP7-vIBy-PpcHru-4pjqSdzJKpT09YZvuda9PkaSV4XN9Qx3AfHqmHdegJzGNNj6YGAzjJNTozsrHPXSJZpCJuhZMoj76dul/s1600/16097b61a6c15a46f1eb0a715007cdf6_M.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFAjKZ9Av4SkqKU-cVY_vHAFVer3XQU18zxeQ5A5S1c6MNdP7-vIBy-PpcHru-4pjqSdzJKpT09YZvuda9PkaSV4XN9Qx3AfHqmHdegJzGNNj6YGAzjJNTozsrHPXSJZpCJuhZMoj76dul/s400/16097b61a6c15a46f1eb0a715007cdf6_M.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-77100391440175682732015-08-21T07:40:00.000+03:002015-08-21T07:40:47.069+03:00Προτιμώ τη μοναξιά μου!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Πες μου, γιατί επέλεξες τη μοναξιά; Τι είναι αυτό που σε
πονάει;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Κουράστηκα..τι δεν καταλαβαίνεις;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Και πιστεύεις πως εδώ στην ερημιά σου, θα βρεις γαλήνη; Οι
θύμησες όταν αναμοχλεύονται, γίνονται μαχαίρια! Δεν στο έχει πει κανείς; <o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Το ξέρω. Όμως διάλεξα να ακολουθήσω την απόφαση μου. Ισως
δεν άντεχα, να συνεχίσω να ζω, τα ίδια και τα ίδια της κάθε μέρας που
ξημέρωνε! Τώρα τον χρόνο μου τον ορίζω εγώ! Δε με κουμαντάρει κανείς!
Κατάλαβες; Κανείς!<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">- Μήπως και η μοναξιά δεν κάνει τα κουμάντα της;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Ασε τα μεγάλα λόγια! Την προτιμώ από τις παρεμβάσεις των
άλλων. Να υπακούω, αμίλητη τις εντολές τους. Να με βάζουν στη δική τους θέληση,
μήτε μια φορά να ακούσουν, αν μπορώ να παλέψω με την αντάρα. Αγαπούσα τα πρώτα
χρόνια αυτό που ζούσα. Μου άρεσαν τα ταξίδια και η περιπέτεια. Δεν είχα φόβο.<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Και τι ήταν αυτό που σε φόβισε;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;">-Η έλλειψη στοργής. Δεν ήθελα να είμαι εκείνη που απλά </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">διεκπεραίωνα</span><span style="font-size: 16pt;"> τις διαταγές.<o:p></o:p></span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Κανείς δε βρέθηκε, να καταλάβει τι αποζητούσες; Τι ήθελες
για να ανεβαίνει το κουράγιο σου;<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Εκτός από το Νικόλα κανείς! Εκείνος μου μιλούσε, με χάιδευε,
μου έλεγε όλα όσα τον βάραιναν. Πρώτα εμένα είχε.. η δουλειά του ήταν σε δεύτερη
μοίρα. Και ξέρεις γιατί; Δεν ζητούσε πολλά! Μπορούσε να επιβιώσει με λιγοστά!
Μου έλεγε.. «η ζωή δεν θέλει ταμάχι! Τη κουλαντρίζεις με όσα έχεις. Τα πολλά
δεν σε κάνουν χαρούμενο. Αρκεί να σηκώνεις το βλέμμα στις ανατολές και στις δύσες.
Κοιτάζουν κάτω και χάνουν το φως, οι ηλίθιοι»! Μαζί του ήμουν δέκα χρόνια. Δεν
θα ξεχάσω τη μέρα που μιλούσαμε στο λιμάνι και έπεσε στην αγκαλιά μου. Εκεί
ξεψύχησε!<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Οι άλλοι που πέρασαν;</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;">-Με είχαν απλά να </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">διεκπεραιώνω τη δουλειά μου, να μου δείχνουν τη ρότα τους, εκεί που εκείνοι ήθελαν να πάω! Δεν γνοιάστηκαν αν ήθελα να πάω αλλού... εκεί που θα ήθελα. Δεν είχα επιλογές! Κατάλαβες;</span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Κατάλαβα...<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white; color: #141823; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">-Τίποτα δε κατάλαβες! Από τη στιγμή που δεν συμφωνείς με την
απόφαση μου, δεν καταλαβαίνεις τίποτα!<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;">Της χάιδεψα τις κουπαστές.. την έπλυνα με το θαλασσινό νερό.
Η σκόνη και η άμμος την είχαν </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">βρομίσει</span><span style="font-size: 16pt;"> τη Μαριγώ, τη βάρκα που αγάπησε μόνο το Νικόλα! </span></span></span></b></span><b><span style="font-size: 24.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwN0TDQcNzkSNcUoLKx5l7r3OttdJ44lcQszwjrYKPe5EtyLuUjaMo55xcnU6_aCPgx4BphI8orbO1ofZivI8zWKco8-wLwU3pfEDrTlBZx5tTpuaMss89ICmfYJsQW7WVeB_n-P-011vs/s1600/%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwN0TDQcNzkSNcUoLKx5l7r3OttdJ44lcQszwjrYKPe5EtyLuUjaMo55xcnU6_aCPgx4BphI8orbO1ofZivI8zWKco8-wLwU3pfEDrTlBZx5tTpuaMss89ICmfYJsQW7WVeB_n-P-011vs/s400/%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9.jpg" width="265" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;"><br /></span></span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="textexposedshow"><b><span style="background: white;"><span style="color: #141823;"><span style="font-size: 16pt;"><br /></span></span></span></b></span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com35tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-15662998366482483422015-07-30T12:20:00.000+03:002015-08-02T13:12:16.025+03:00Βικτωρία... ιστορίες από το γηροκομείο (συνέχεια)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfHwwNvQXYVArW-zAF_fBHzTjBg7fE0ec3hIXiajkUQiAoL3AsvWr4PrPyxWxzLa7t-VOTi-pam53OqEFs7KWGRBTSxxIsPt3pldRAPypQpE0Aclr8toenEGo6zpdo4S7cotnVSTUHjTTo/s1600/%25CF%2587%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfHwwNvQXYVArW-zAF_fBHzTjBg7fE0ec3hIXiajkUQiAoL3AsvWr4PrPyxWxzLa7t-VOTi-pam53OqEFs7KWGRBTSxxIsPt3pldRAPypQpE0Aclr8toenEGo6zpdo4S7cotnVSTUHjTTo/s200/%25CF%2587%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="125" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"><a href="http://giagia-antigonh.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html">{Η αρχή στην προηγούμενη ανάρτηση}</a></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Την επόμενη εβδομάδα η
Βικτωρία με περίμενε στο παγκάκι της αυλής. Είχε φορέσει τα καλά της, ένα καρό
ταγιέρ. Τα μαλλιά της χτενισμένα και είχε κρεμάσει τα σκουλαρίκια με την
κατακόκκινη πέτρα στο τελείωμα. Χρυσές βέργες στο δεξί καρπό, μια φιγούρα από
το παρελθόν, που την πλαισίωνε η ανθισμένη πασχαλιά στο πίσω μέρος του πάγκου. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μου έδειξε με το χέρι να
καθίσω δίπλα της. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Καλημέρα κα Βικτωρία.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Καλώς την! Απάντησε. Μου
αρέσει η απλάδα της αυλής σαν μπαίνει η Ανοιξη. Πάντα αγαπούσα τις απλωσιές…
της θάλασσας, του κάμπου, του βουνού.. έχω κάνει πολλές διαδρομές.. εξερευνούσα
τις αντιθέσεις αυτής της χώρας της ευλογημένης! Μοιάζει σαν γυναίκα που γέννησε
όμορφα παιδιά! Με τους ανθρώπους δεν ξανοιγόμουν εύκολα. Ημουν γλωσσού και
ατίθαση για τα χρόνια εκείνα, που οι γυναίκες υποταγμένες στα πρεπούμενα που
κάποιοι όριζαν και εκείνες σαν σκυλάκια ακολουθούσαν τ’ αφεντικά. Τα σκυλιά τα
λυπάμαι, όχι τα αλήτικα, αυτά που τους πέρασαν τα λουριά, τα στείρωσαν να μη
χαρούν αυτό που η φύση είχε δωρίσει. Ξεστρατίζω στις κουβέντες μου.. μη
περιμένεις να σου βάλω σειρά στις σκέψεις, πηδώ από το ένα θέμα στο άλλο. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Με κοίταζε ίσια στα μάτια. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Πώς με έπεισες να ρίξω την
καρδιά μου στο πηγάδι και να ανασύρω τ’ ανείπωτα; Είναι που ακούς. Δύσκολο
πράγμα να μπορείς ν’ ακούς τον άλλο. Σου υποσχέθηκα ν’ ανοίξω τα φύλλα της ζωής
μου. Σαλιώνω το δάκτυλο και γυρίζω σελίδες… <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Από την πλαστική σακούλα
έβγαλε τριμμένο ψωμί και τα περιστέρια πεταρίζοντας τσακώνονταν ποιο θα νικήσει
στις μπουκιές.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Μεγαλώναμε, που λες, σε ένα
δωμάτιο με μια μικρή κουζίνα και μια χέστρα με τη σιδερένια βρύση που γεμίζαμε
νερό από τη βρύση της γωνίας. Εκεί στη Δραπετσώνα. Η μάνα μας έφτιαχνε καπέλα
και δούλευε στο κέντρο του Πειραιά στη Κούλα την καπελού. Τ’ απογέματα
«μπέρδευε» περίτεχνα σχέδια με το βελονάκι, το πιο μικρό νούμερο κλωστής και
έβγαζε δαντέλες που πουλούσε ακριβά στις πελάτισσες της Κούλας, αυτές που είχαν
παράδες και μάζευαν προικιά για τις θυγατέρες τους. Ο πατέρας δούλευε στου
Κεράνη. Η Αρετή ακολουθούσε τη ζωή της μάνας, σαν τα σκυλιά που σου είπα. Εγώ
πάλι ήμουν άλλη κεφαλή. Στα οκτώ μου, τους δήλωσα πως ήθελα να με πάνε στο
σχολειό. Σταυροκοπήθηκαν οι γονείς μου σαν να ήμουν δαιμονισμένη! Είχα τόσο
πείσμα, που υπέκυψαν. Βιβλία και τετράδια τα αγόραζαν με δόσεις. Τα μολύβια και
τις γόμες, μου τις έφερνε ο Γιώργης, αργότερα έμαθα πως έγραφε στιχάκια. Τα
έδινε στους ρεμπέτες που σύχναζαν στα καπηλειά. Και αυτοί «αλήτες και
μαστούρηδες» για τους αξιότιμους, μεροκαματιάρηδες που δεν είχαν στον ήλιο
μοίρα! Στα είκοσι χρόνια μας, χάσαμε τους γονείς μας. Τον πατέρα τον σκότωσαν
οι μηχανές και η μάνα έξη μήνες μετά από ανακοπή. Η Αρετή είχε γαντζωθεί πάνω
μου αν και ήταν εκείνη που συντηρούσε τη πείνα μας. Πέντε χρόνια με τα ρούχα
της μάνας μου πήγαινα στη σχολή. Είχα περάσει στην οδοντιατρική. Εκείνο το
παλτό της είχε στοιχειώσει πάνω μου. Οπου έβρισκα μεροκάματα στην Αθήνα
πήγαινα. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Της κράτησα το χέρι που είχε
ξυλιάσει από την ταραχή, είχε μαυρίσει ο ουρανός, έτοιμος να φτύσει βροχή.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Πάμε μέσα; Μπουρίνιασε ο
καιρός και θα κρυώσετε.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Σηκώθηκε και στηριζόμενη στη
λεπτή μαγκούρα με το μεταλλικό κράτημα, περάσαμε μέσα. Με πήγε στο δωμάτιο
τους. Η Αρετή καθόταν δίπλα στο παράθυρο. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Εκει κάθεται. Δεν μιλά, δεν
δυσανασχετεί, σαν όπως ήταν σε όλη τη ζήση της! Θα προσπεράσω το χρόνο να φτάσω
εκεί που η ζωή μας πήρε άλλη ρότα. Δούλευα δέκα πέντε ώρες τη μέρα πάνω από τον
τροχό. Το πτυχίο μου άργησα να το πάρω μα βρήκα γρήγορα δουλειά στον Σαράντη,
τον άντρα που στιγμάτισε τη καρδιά μου! Πέταξα τα βελόνια από της Αρετής τα χέρια..
την έβαλα αντίκρυ στον καθρέφτη να δει την αλλαγή…. είχε σηκωθεί από το
υπόδουλο σκύψιμο της ανάγκης. Ηταν οι ώρες που ήρθαν οι έρωτες στις ζωές μας.
Εγώ δεν παντρεύτηκα. Ηταν βλέπεις χωρισμένος και παράλληλα δεμένος στο «όχι»
της προδομένης. Είχα σκληρύνει, με άλλες παντιέρες στα μυαλά. Η Αρετή λίγους
μήνες μετά, που έβγαλε τους λεμονανθούς από τα μαλλιά της, γέννησε τον
Παναγιώτη! <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κατάπιε με μια γουλιά νερό,
ένα κόμπο σαν το μεγάλο χάπι που το αγνόησε δίπλα στο ποτήρι. Ανοιξε το βάζο με
το γλυκό του κουταλιού. Κέρασμα στο ψυχοπλάκωμα.. που διέκρινα και ήταν
ανερμήνευτο ακόμα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ο μικρός Παναγιώτης είχε
σύνδρομο </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Down</span></b><b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">.. το έφερε ποιος ξέρει από ποιο πηγάδι… Ηταν το «ζαβό» για τον
περίγυρο. Μήτε η μάνα του στην αρχή δεν ήθελε, να τον ταχταρίσει. Όποιος πει
πως είναι εύκολο, ψεύτης είναι! Αυτά τα
μοντέρνα που ακούω και τα δήθεν μου φέρνουν γέλια. Να ξέρεις πως όλοι, θα σου
πουν τον καλό λόγο.. θα σου δώσουν τη δήθεν δύναμη, γιατί είναι έξω από το δικό
τους σπίτι! Κλείνω τ’ αυτιά μου, στις επώνυμες και μη κυρίες, που αγκαλιάζουν
τα παιδιά των ιδρυμάτων και σχολειών, κάθε Χριστούγεννα να ποζάρουν στα
περιοδικά.. να κάνουν τηλε-μαραθώνιους για όλα τα αναγκεμένα παιδιά τούτου του
άδικου κόσμου. Κλείνοντας την πόρτα πάνε στις βιτρίνες να γλυκάνουν με στολίδια
τη ματαιοδοξία τους! Φτου!!!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αθώα ,αναγκεμένα πλάσματα
όλου του ξεφτιλισμένου πλανήτη. Θεοί και δαίμονες αντιμάχονται πάνω από τις κούνιες
τους, τις αόρατες. Και δεν μιλώ, μοναχά για την αρρώστια! Αλλα βγαίνουν από
μήτρες πολυτελείας και άλλα από μίζερες. Αν με ρωτήσεις δεν ξέρω ποια είναι
ευτυχισμένα, αυτά που ξεδιψάνε από το βυζί της μάνας μόνο ή εκείνα που έχουν όλα
τα «καλά» που τα ονομάτισαν έτσι πάλι οι άνθρωποι! Για τα δικά τους συμφέροντα!
Για το κέρδος του κερατά! Φτου!!!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Άλλη γουλιά…</span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b> <o:p></o:p></b><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Τον Παναγιώτη τον
αγαπήσαμε, αργά και σταθερά! Μόλις μας χάρισε το πρώτο γέλιο του.. μόλις μας άπλωσε
τα χεράκια του. Δες τον εδώ, στις φωτογραφίες!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μια κουταλιά κεράσι…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο ψευτόμαγκας που αγάπησε
την Αρετή, λάκισε πριν ακόμα ξεραθούν τα λουλούδια στα στέφανα. Δεν άντεχε,
είπε! Και από τον πολύ πόνο, υποχώρησε στα μετόπισθεν. Ευτυχώς ο Σαράντης μου,
στάθηκε δίπλα μας. Είμαστε τρεις που τον προστάτευαν. Αυτό το «μου» αν και
πίστευα πως κανείς δεν είναι κανενός, το χάρισε από μόνος του! Ζήσαμε πολλά
χρόνια μαζί. Μας χώρισαν οι ρόδες ενός ανυπόμονου οδηγού. Είχαμε γεράσει και ο
βηματισμός μας, απείχε από τις δρασκελιές…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο Παναγιώτης μας, μεγάλωσε
με τις δασκάλες και την αγάπη μας! Μπόρεσε να μιλήσει.. να παίξει πιάνο.. να
πάει στο θέατρο.. εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν τα ειδικά σχολεία. Μόνο αυτούς τους
σημερινούς ήρωες, τους διακριτικούς, τους δοσμένους με αυταπάρνηση, προσκυνώ! <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τάισε την Αρετή, την κρέμα της.
Της διόρθωσε τα αραιωμένα λευκά της μαλλιά…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Όταν ο Παναγιώτης μας, έσβησε
στον ύπνο του ήταν τριάντα πέντε χρονών. Η Αρετή έπαθε το πρώτο ελαφρύ εγκεφαλικό.
Δεν της άφησε κουσούρι. Επιασε πάλι το βελόνι και το σκύψιμο. Εως ότου, ήρθε το
μεγάλο χτύπημα. Ωρες- ώρες αναρωτιέμαι, γιατί ο Θεός ή όποια δύναμη τέλος
πάντων μας αφήνει να ζούμε ακόμα; Τι όφελος έχει η παραμονή μας στη ζωή; <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Άλλη γουλιά με το χάπι..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Θα ήθελα να ξαπλώσω. Με
πονά η πλάτη μου. Αν δεν αντέχεις τη σκληράδα μου μην έρθεις ξανά. Και πού
είσαι, μη ξεχνάς πως είναι τα λόγια μου απόσταγμα ζωής.. δεν σκεφτόμουν πάντα
έτσι. Ημουν και εγώ για χρόνια μέρος του συστήματος. Εχω μετρήσει τα λάθη μου
και με έχω φτύσει! Εκ των υστέρων όλα….<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> Τέλος</span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-4966734638642692472015-07-24T10:03:00.000+03:002015-07-24T10:03:02.718+03:00Βικτωρία... ιστορίες από το γηροκομείο <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgML3OQqrJMgnMGhB3_ssLXQuK_VbbPQ9KnPouu4TZUcMqtQXSL0HnYG-oK1JqL2rAURNcdT1yzmoyn1u8tSeU7A6_o8p8v-blpVbNthBwsky4YU8vYbTdulmP4O9A8J3awUerqO4yipgoC/s1600/%25CF%2587%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgML3OQqrJMgnMGhB3_ssLXQuK_VbbPQ9KnPouu4TZUcMqtQXSL0HnYG-oK1JqL2rAURNcdT1yzmoyn1u8tSeU7A6_o8p8v-blpVbNthBwsky4YU8vYbTdulmP4O9A8J3awUerqO4yipgoC/s320/%25CF%2587%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="201" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">Πλησίασε με βήμα διστακτικό.
Η καχυποψία κρεμόταν στο βλέμμα της. Κάθισε στην αντικρινή καρέκλα. Ανάμεσα μας
ένα τετράγωνο τραπέζι στρωμένο με ένα πλαστικό τραπεζομάντιλο λουλουδάτο. Με
«ζύγιαζαν» τα θολά γαλάζια μάτια της. Σταύρωσε τα λιγνά </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">ρυτιδωμένα</span><span style="font-size: 16pt;"> χέρια, ενώ
είχε τραβήξει το βάζο με τα πλαστικά λουλούδια στην άκρη.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο θάλαμος ήταν ευρύχωρος και
ένα αεράκι σήκωνε τις κουρτίνες, σ’ ένα χορό λικνιστικό… αργό.. Το σαλόνι του
γηροκομείου άστραφτε!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ασάλευτες φιγούρες
καθισμένες σε φθαρμένους καναπέδες, αναπηρικά αμαξίδια, παρακολουθούσαν τηλεόραση.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εγειρε το κορμί της μπρος
και ψιθύρισε.. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Εγώ σε πιστεύω! Σεβάσου και
του λόγου σου αυτά που θα σου πω! Με τους άγνωστους είμαστε καχύποπτοι. Μη
θαρρείς πως δεν είμαστε και αναμετάξυ μας! Αλλοι λένε αλήθειες σαν βιτσιές και
άλλοι προσπαθούν να χρυσώσουν τα χάπι της μοναξιάς. Δε με μέλλει. Μου αρέσει να
ακούω, σαν του λόγου σου, χωρίς να κρίνω. Κριτής δεν είναι παρά μόνο ο Θεός,
κατά πως λένε, γιατί του λόγου μου δεν το πιστεύω. Τι σόι Θεός είναι αυτός που
θα με βάλει στο ζύγι του καλού με το κακό. Ας μου έδινε άλλες ευκαιρίες! <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εβαλε νερό στο ποτήρι της
από την κανάτα και το ρούφηξε να υγρανθεί το ξεραμένο της στόμα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">-Με λένε Βικτωρία. Εκείνη
που κάθεται στο αμαξάκι δίπλα από το παράθυρο με το πολύχρωμο σάλι είναι η
αδελφή μου. Κοντοζυγώνω τα 90! Είμαστε δίδυμες με την Αρετή. Δεκαπέντε χρόνια
είναι που έπαθε το εγκεφαλικό. Γεννήθηκαν οι γονιοί μας στα ματωμένα χώματα. Στην αντικρινή πατρίδα. Η
ζωή τους ξέρασε στη Δραπετσώνα, μέσα στο πλήθος των μεγαλύτερων, για να
νοιώθουν σιγουριά δίπλα στα κουρέλια του διωγμού…που ακόμα μύριζαν αποκαΐδια
και αίμα. Μπορεί να θάφτηκαν μ’ αυτή τη μυρουδιά. Οι δικοί μας στεφανώθηκαν στο
εκκλησάκι του Αι- Διονύση. Γεννηθήκαμε σ’ ένα διωγμό διαρκείας. Οι Ελλαδίτες δεν
μας καλοδέχτηκαν! Μας έβλεπαν σαν μιάσματα που ήρθαν να καταλάβουν τα δικά τους
χώματα. Βλέπω την απορία στα μάτια σου! Νομίζεις
πως επειδή έτρεχε το ίδιο αίμα στα κορμιά μας, μας έβλεπαν σαν δικούς; Ας γελάσω!
Όταν στάθηκαν οι ξεριζωμένοι στα πόδια τους,
δουλεύοντας σκληρά, «ξύπνησε» η κοκεταρία, η καθαριότητα, οι τενεκέδες γέμισαν
λουλούδια, οι μυρωδιές των φαγητών απλώθηκαν. Και πήραν την ταμπέλα της παστρικιάς!
Φοβήθηκαν πως θα τους έκλεβαν τους άντρες! Νόμιζαν πως ήξεραν μυστικά
μαγιοκλίκια, να ξεμυαλίζουν τ’ αρσενικά. Αυτή είναι η αλήθεια, σ’ αρέσει ή όχι.
Να σου πω και ένα μυστικό. Μη πιστεύεις πως όλοι είχαν αφήσει περιουσίες και
χρυσάφια, στον ξεριζωμό. Οι πλούσιοι είχαν πληροφορίες και έφυγαν νωρίς. </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">Άφησαν</span><span style="font-size: 16pt;"> τα σπίτια τους που ευωδίαζαν πάστρα, στολισμένα με υφάσματα που έφερναν οι
έμποροι από την Γαλλία και την Ελβετία. </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">Ήξεραν</span><span style="font-size: 16pt;"> τα βελούδα, τις δαντέλες..
φορούσαν γάντια και καπέλα. Κατά πως μας έλεγε η μάνα και δεν έλεγε ψέματα! </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">Άφησαν</span><span style="font-size: 16pt;"> πίσω τους νεκρούς τους.. από τις αναμνήσεις κράτησαν τις βεγγέρες και τις
μέρες της χαράς. Αυτό τους πόναγε και αιμορροούσε ως που έκλεισαν τα μάτια τους.
Για τη ζωή μας με την Αρετή θα σου πω άλλη φορά… ήρθε ο γιατρός και πάω να μου
γράψει τα φάρμακα!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Σας ευχαριστώ κα Βικτωρία,
ψιθύρισα άπνοα. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Α, και πού είσαι, αυτά στα
είπα γιατί θύμωσα μ’ αυτά που βλέπω στη τηλεόραση. Ηρθαν οι κατατρεγμένοι
πρόσφυγες να σώσουν τα παιδιά τους από τα μοντέρνα όπλα. Είναι οι «βρωμιάρηδες»
που λερώνουν τα λιμάνια… όσοι κατόρθωσαν να σωθούν, κατουράνε στο δρόμο και
λερώνουν. Ένα τόπο ρε που να είναι ανθρώπινος, να μπορέσουν να σταθούν στα
τρεμάμενα πόδια τους! Αλλά τους θέλουν γονατισμένους, να σέρνονται μέχρις ότου ψοφήσουν,
στα μοντέρνα πεζοδρόμια! Να τους ρίξουν στις χωματερές! Δεν με νοιάζει τι
σκέφτεσαι… ούτε αν σου χαλάω την ψευδαίσθηση της φιλοξενίας .. Πρέπει να έχεις άντερα
για να είσαι άνθρωπος! Εχεις ένα τσιγάρο για τη ζούλα; <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-84697320604088635202015-06-15T20:56:00.001+03:002015-06-15T20:56:23.788+03:00Ο "Τότες" συνάντησε το "Ραμολίκιον"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καθόταν στο βράχο, εκεί στη
μπούκα του λιμανιού. Είχε φέρει τις πετονιές του, τα δολώματα, το ψάθινο καπέλο
του για αργότερα όταν έσκαγε ο ήλιος και άρχιζε την αιώνια διαδρομή του. Κάθε
πρωί, χάραζε με τις πατημασιές του την ίδια διαδρομή. Αφηνε το σπίτι
ορθάνοιχτο. Σαν να περίμενε κάποιους… αυτές τις λατρεμένες φιγούρες που χάθηκαν
από τη ζωή του, σαν σε λίγα δευτερόλεπτα.. Και οι δυο τους είχαν το ίδιο φευγιό!
Τους μιλούσε τα βράδια, κάτω από την κρεμαστή καντήλα. Μεγάλα κάδρα πλαισίωναν
τις φωτογραφίες τους.. αν μπορούσε να τους αναστήσει μέσα από το μέγεθος! Δεν
ήθελε να λησμονήσει καμιά στιγμή που έζησε πριν από το «τότε»!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Στο νησί ήταν ο «Τότες»! Ο
μοναδικός γιατρός που τελειώνοντας την Σχολή, επέστρεψε στο νησί του να
παντρευτεί την κοπέλα που είχαν μεγαλώσει σε αντικρινά σπίτια. Η σκέψη της τον
κουνούσε σαν το κύμα, που έσκαγε στο «δικό» τους βράχο και του έδινε ώθηση να
τελειώνει σύντομα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">Ολες οι μυρωδιές του νησιού </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">έσμιξαν</span><span style="font-size: 16pt;"> στη παντρειά τους.. οσμή από πασχαλιές, τριαντάφυλλα, φικιάδες και
εκείνη η θάλασσα η πλανεύτρα που είχε κοπάσει, μόνο μια ανατριχίλα ανάδευε την
επιφάνεια της….<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τέσσερα χρόνια πέρασαν ως
που να έρθει στη ζωή τους, ο Λευτέρης! Άλλο παιδί δεν απέκτησαν…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ολη η αγάπη τους στάθηκε
ασπίδα στη ζωή του!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο Αριστείδης ο «τότες»
δόλωνε τις πετονιές. Αφοσιωμένος στις αργές κινήσεις του έριχνε τις πετονιές
πέρα από το βράχο, όχι μακριά του, αρκεί να έριχνε! <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ακούστηκαν πατημασιές. Ποτέ
δεν έστρεφε το κεφάλι. Δεν τον ένοιαζε ποιος περνούσε δίπλα του, δεν καλημέριζε
κανένα. Πάντα σκυφτός κοιτούσε το δρόμο, σαν να πατούσε στα ίδια αχνάρια. Οι
συντοπίτες του, τον είχαν συνηθίσει και σέβονταν τη μοναξιά του.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο άντρας πλησίασε.
Κοντοστάθηκε κοιτώντας τον και κάθισε σε μικρή απόσταση.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εκείνος κοιτούσε το νερό..
τα βράχια..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Καλημέρα Αριστείδη
σπασικλάκι! Ακουσε τη φωνή του και γύρισε.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τον κοίταξε με τη παλάμη αντήλιο
στο μέτωπο. <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Βρε το ρεμάλιον της πλατείας
που έγινε ραμολίκιον!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αγκαλιάστηκαν…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Στα πεντακόσια μέτρα ο Θωμάς
σταυροκοπιόταν μέσα στη βάρκα του!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">-Γύρισα φίλε και συμφοιτητή!
Είμαι στη σύνταξη πλέον, μετά από τόσα χρόνια στη Ν.Υόρκη. Ο μεγάλος μου </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">γιος</span><span style="font-size: 16pt;"> ακολούθησε
την ειδικότητα μου, Χειρουργός. Γύρισα πίσω στο νησί και ο πρώτος που αναζήτησα
ήσουν εσύ!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ρεμάλι μου, δεν είμαι πια ο
Αρίστος που γνώριζες… Ο «διπλανός» στο θρανίο.. αυτός που μοιραστήκαμε το
φοιτητικό δωμάτιο της Δώρας.. Ζω στην αποσύνθεση.. μόνο μια λοβοτομή αν μου
έκανες, θα σταματούσε το μυαλό να σκέφτεται…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">- Αν σε κουράζει η σκέψη,
άφησε το φίλε!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Όχι! Εχω χρόνια να μιλήσω!
Αφησε με να αδειάσω την ψυχή μου.. το έχω ανάγκη.. Θυμάσαι τη στιγμή που
σταμάτησε η επικοινωνία μας; Ως εκείνη τη στιγμή γνώριζες πόσο ευτυχισμένος ήμουν!
Πρόσφερα τις γνώσεις μου, στον τόπο μας. Νόμιζα, πως η ζωή μου χάριζε την
πλευρά τη φωτεινή… και γύρισε το πρόσωπο της, για να δω τη φρίκη! Ηταν μεσημέρι
όταν με φώναξε ο θείος σου, μη γνωρίζοντας για ποιον πρόκειται. «Τρέχα γιατρέ μου,
ένα παιδί έφεραν που είναι χτυπημένο βαριά»! Και εκεί ήδη το παιδί το είχαν
σκεπάσει με το σεντόνι! Δεν κατάλαβα πόσο μουδιασμένοι με κοιτούσαν! Όταν είδα
τον Λευτέρη μου! Είχε τρέξει στο μεταξύ η Αννα μου. Το ουρλιαχτό της έσκισε τη
καρδιά μου..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">Ως το βράδυ είχε συλληφθεί ο
δολοφόνος του! Είχε προσπαθήσει να βιάσει τον δεκάχρονο </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">γιο</span><span style="font-size: 16pt;"> μας… του είχε συνθλίψει
το κεφαλάκι του. Τον κράτησαν στο τμήμα, για να μεταφερθεί την επομένη στην
Αθήνα. Εφυγα από το σπίτι και ζήτησα από τον διοικητή, να με αφήσει μόνο μαζί
του να τον ρωτήσω «γιατί». Η ένεση
χώθηκε στο κορμί του με λύσσα! Εφτασαν λίγα λεπτά να τον δω να σβήνει και να
χαμογελάω!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δεκαπέντε χρόνια φυλακή!
Εβλεπα την αγαπημένη μου, να σβήνει, όσες φορές ερχόταν να με δει. Ένα χρόνο
πριν βγω σταμάτησαν οι επισκέψεις. Καταλάβαινα…
Γύρισα με το νυχτερινό πλοίο. Δεν με περίμενε κανείς. Στο σπίτι ήταν τα γονικά της
και εκείνη παραδομένη… Αντεξε πέντε μήνες. Από τότε δεν μίλησα ποτέ! Αφησα το
σπίτι ανοιχτό χειμώνες, καλοκαίρια. Κάθε πρωί κάνω τα ίδια βήματα, τις γραμμές
που χάραξαν τα πόδια του, σαν πηγαίναμε για ψάρεμα.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αγκαλιάστηκαν! Ο φίλος του
τα γνώριζε όλα…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ένα θα σου πω, ραμολίκιο..
η εκδίκηση δεν λυτρώνει!<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-15722687025741505002015-06-04T09:10:00.001+03:002015-06-04T09:10:27.396+03:00Πρόσκληση - Παρουσίαση....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<span style="color: red; font-size: x-large;">Φίλοι</span><span style="font-size: large;"> μου θα ήθελα πολύ να συναντηθούμε.</span><br />
<span style="font-size: large;">Ετσι για ένα κρασάκι, μεζέ, μουσική.</span><br />
<span style="font-size: large;">Η παρουσίαση του βιβλίου μου είναι μια ευκαιρία...</span><br />
<span style="font-size: large;">Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να είχατε το χρόνο και τη διάθεση αυτής της αντάμωσης.</span><br />
<span style="font-size: large;">Εστιάζω στη χαρά της συνάντησης.. μου είναι σημαντικό να μπορέσω να σας αγκαλιάσω!!!</span><br />
<span style="font-size: large;">Να σας ευχαριστήσω για όσα οφείλω στην</span><span style="color: red; font-size: x-large;"> αγάπη σας</span><span style="font-size: large;">!!!</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTkGbopzG4DT-qWJpy_BNcIo2qWKRkyAsShYuSav6vIXGkeNlgDpQKs6Bqdu2YW0wABCl8PLfl26U7v7114NY_t7ILbwB84m-clYmHmw9LgSDvO4mZ2LoPMwNGs-AIluqIBldDYS4rW91v/s1600/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTkGbopzG4DT-qWJpy_BNcIo2qWKRkyAsShYuSav6vIXGkeNlgDpQKs6Bqdu2YW0wABCl8PLfl26U7v7114NY_t7ILbwB84m-clYmHmw9LgSDvO4mZ2LoPMwNGs-AIluqIBldDYS4rW91v/s320/unnamed.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br /></div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-11912405342898909762015-05-30T15:21:00.001+03:002015-05-30T15:21:29.330+03:00320 μίλια χαμένης αθωότητας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgwkUjRK7JY5iTtXCJAyUVamADd0f7ALzzttV8phIwHd_A1G1Me8At_CaYCIxz0YDXalRcbVgkvGTmGaubBBuOI3sEENKr8edXCstOPIk8Zzgn_mI1QZqONIbNeq87M44m-xEK0x0fVdFr/s1600/%25CE%25A3%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585_%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%258E%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF_4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgwkUjRK7JY5iTtXCJAyUVamADd0f7ALzzttV8phIwHd_A1G1Me8At_CaYCIxz0YDXalRcbVgkvGTmGaubBBuOI3sEENKr8edXCstOPIk8Zzgn_mI1QZqONIbNeq87M44m-xEK0x0fVdFr/s320/%25CE%25A3%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585_%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%258E%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF_4.jpg" width="214" /></a></div>
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Ενα απόσπασμα από το βιβλίο.. </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Το βράδυ έβλεπε το μισόγιομο φεγγάρι από</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">το ανοιχτό παραθύρι και καθώς έμπαινε η πνοή</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">της ζεστής γης ονειροπολούσε με την σιγουριά</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">των άγουρων χρόνων τα σχέδια μιας προσδοκίας</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">που δεν ήξερε από πού θα ερχόταν και πώς, αλλά</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ήταν σίγουρη για την έλευσή της.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Για να αλλάξει ρότα έπρεπε να λύσει κάβο, να</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">απομακρυνθεί από τον τόπο που έζησε ως τα σή-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">μερα. Πώς και με ποιο τιμόνι; Είχε τη βιάση των</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">είκοσι χρόνων της και τις αναστολές των πληγών</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">που θα άφηνε πίσω. Δεν ήθελε να πληγώνει. Παρ-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">μένες αποφάσεις με πείσμα και αγνότητα. «Τώρα</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">κοντά να γίνει» παρακαλούσε «μη τύχει και ερω-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">τευτώ σαν τη μάνα και μείνω να απλώνω σκουτιά</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">και να γεννοβολάω παιδιά». Έγραφε την τροχιά</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">του το φεγγάρι... πέρασε τα σύνορα του παράθυ-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ρου. Αποκοιμήθηκε.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Το πρωί έπλεκε τις κοτσίδες της Σοφίας στην</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">αυλή και βλέπει τον Μιχάλη Μπεχράκη στο δρόμο</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">τους.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">-Ε, πού είναι ο πατέρας σου;</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">-Στο μαντρί, του απάντησε με την ψυχή να ξε-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">καρφώνει.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Η μάνα πήδησε έξω και τη ρώτησε τι ήθελε</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">στα μέρη τους.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">-Μάνα, λες να πει ο πατέρας το “ναι” σε τού-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">τον;, τη ρώτησε με αγωνία.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">-Κουζουλάθηκες μωρέ; Τι είναι ο πατέρας σου</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ατσέλεγος (σπουργίτι); Γιδάρης είναι και αετός!</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Αφήνει ο αητός στα έρμα τα παιδιά του; Ποτές!</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Κάθισαν στο μεγάλο τραπέζι της σκεπαστής</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">αυλής και καθάρισαν κολοκύθια, μελιτζάνες, λίγες</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">μπάμιες και πολλές πατάτες να φτιάξουν στο χάλ-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">κινο ταψί το τουρλού. Είχε ανάψει το φούρνο η</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Κλειώ αξημέρωτα να βάλει τα ψωμιά και μόλις</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ήταν έτοιμα θα έριχνε και το ταψί. Της Νίκης δεν</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">της άρεσε, μα θα της τηγάνιζε δυο αυγά να της</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">κατέβει το τουρλού.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Καθάρισαν το σπίτι και μέχρι να μεσημεριάσει</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ήσαν όλα έτοιμα. Φάνηκε ο Σήφης από πέρα. Ήταν</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">λίγο αγριεμένος. Πέταξε την μαντήλα και έριξε</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">μια βλαστήμια μέσα από τα δόντια του. Σαν από-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">φαγαν και σκούπισε η Κλειώ το μουσαμά με την</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">πετσέτα κάθισε δίπλα του. Εκείνος ξεδίπλωσε το</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">άχτι του.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">-Ήρθε, μαθές, η χάρη του να με παρακαλέσει</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">στην αρχή και να με απειλήσει στο τέλος-τέλος!</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">«Δε θα έρθεις στην ανάγκη;» μου είπε «την πόρτα</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">μου θα χτυπήσεις αφού δεν μπορείς να βάλεις</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">τάξη στο σπίτι σου, θα βάνεις στη ζήση σου;».</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Ακούς λόγια, Κλειώ μου; Απειλές με το ζόρι γιατί</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ο σπυριάρης του θέλει πολύ το κορίτσι μας!</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">«Μωρέ, άντε στα τσακίδια, κωλόγερε» του φώ-</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">ναξα και τσακίστηκε στα κομμάτια. Η αδελφή μου</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">θα λυσσάξει σαν της προκάνει τα λόγια.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">Κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση </span></div>
<div>
<span style="font-size: large;">από τον εκδοτικό οίκο ΟΣΤΡΙΑ.</span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-1494868761522520362015-05-10T08:38:00.001+03:002015-05-10T08:38:47.734+03:00Μάνα......<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μάνα!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αυτή η λέξη ακουμπά όποια
έφερε στον κόσμο τα αγγελούδια της..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οποια ανάστησε και αγάπησε τα παιδιά της..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οποια πάλεψε με ναρκωτικά,
με ψυχικές ασθένειες, με παραβατικές συμπεριφορές χωρίς βαρυγκώμια! <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η θεία, η γιαγιά, η Αγνωστη
που έκλεισε στα φτερά της, μωρουδιακές πάνες.. σε ορφανά ή λησμονημένα στα
ιδρύματα!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οποια έδωσε κομμάτια της ψυχής,
σε παιδικές ψυχούλες που δεν μπόρεσαν να
μιλήσουν, να σταθούν όρθια, να της «επιστρέψουν» αυτά που απήλαυσαν άλλες..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οσες παλεύουν, με
κακοποιημένα αστέρια, που εγκαταλείφθηκαν…<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οποια γυναίκα δίνει, τη
λατρεία της δίχως να περιμένει τίποτα!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ένα εύηχο ουσιαστικό για
όσες Ανάδοχες, καμαρώνουν τα παιδιά που βγήκαν από άλλες μήτρες! Μέρα-μέρα..
στιγμή- στιγμή, χάρισαν το γέλιο σε όσα κορμάκια, είχαν χαραχτεί από τη βία..
επούλωσαν πληγές..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 21.3333339691162px;">Οι μάνες του "τρίτου" κόσμου που τα πλένουν με λάσπη.. που παρακαλούν για ένα εμβόλιο.. για λίγο ρύζι να το τυλίξουν στο ζυμάρι.. που ο "πολιτισμένος" κόσμος απλώνει το χέρι, με τα λουσάτα χρυσάφια, αρκεί να φωτογραφηθούν. Μάνες είναι εκείνες που ανιδιοτελώς προσφέρουν ιατρική βοήθεια εγκαταλείποντας τη βολή τους, τους δικούς τους, να δώσουν ένα χέρι βοήθειας ανυστερόβουλης! </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΑΝΕΣ</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αν με ρωτήσεις θα σου πω πως
οι γιορτές ανήκουν στα παιδιά μας! Στη χαρά, τη λαχτάρα, την αγωνία, τους γρήγορους
χτύπους της καρδιάς.. στα εύκολα.. τα δύσκολα..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Με τις σιωπές σας, ακούω
δυνατότερα την αγάπη σας!<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Στάθηκα τυχερή! ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkEw7ja92qSh7HZEFGfDXvOWkb8ayfAOcOTmRgV84kNiZCDPQnlNIZFgsQ2WefBtArHRIAHwySrrKEbnHZMSpo3-qi1o39bT6lKv27JG8lm0CxCL_HDL5NGGlVCMArkwH26hyYK0MWDg5s/s1600/IMG_0916.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkEw7ja92qSh7HZEFGfDXvOWkb8ayfAOcOTmRgV84kNiZCDPQnlNIZFgsQ2WefBtArHRIAHwySrrKEbnHZMSpo3-qi1o39bT6lKv27JG8lm0CxCL_HDL5NGGlVCMArkwH26hyYK0MWDg5s/s320/IMG_0916.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></b></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-46620351303521634782015-05-04T20:12:00.003+03:002015-05-04T20:12:59.299+03:00Οι σκέψεις της Μυρσίνης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η Μυρσίνη βουτούσε το
παξιμάδι της στο κακάο. </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">Ολη μέρα δεν είχε προφτάσει να φάει τίποτα. Οι σκέψεις
δεν την άφηναν. Μα ούτε και η λάτρα του ξένου </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">σπιτιού που την πόρτα του πέρασε στα έντεκα χρόνια της...</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Γέρασα σε τούτη τη φαμελιά.
Από τα χέρια της Πέρδικας που μ’ άφησε ο
πολυφαμελιάρης πατέρας μου, ως τα τώρα στα 45 μου. Και το σπίτι που άνοιξα με
τη παντρειά μου, ξένο μου φαίνεται. Ακληρη με τον τεμπέλη, που σιχάθηκα την ώρα και τη στιγμή
που με στεφάνωναν, με δαύτον δεν κατάλαβα χαρά. Μάζευα τα απομεινάρια που άφηνε
ο πατέρας από τα μιστά μου και σα μέστωσα, απαίτησα να παίρνω τα λεφτά της
δούλεψης μου εγώ. Νισάφι! Τα μάζευα, καρτερώντας τη μέρα που θα ερωτευόμουν και
θα άνοιγα το δικό μου σπίτι. Μα ένας δεν βρέθηκε στο δρόμο μου Παναγιά μου να
πεταρίσει η καρδιά μου; Στα κρυφά μόνο αγάπησα, μα ήταν αμπόρετο να γίνει με
παντρεμένο. Τον φύλαξα ως τα σήμερα μέσα μου. Δεν μπόρεσα να τον ξεχάσω. Όταν
κάποτες μου είχε ζητήσει να συναντηθούμε κρυφά πέρα από το σπίτι της μάνας του
Στυλιανού, αρνήθηκα. Μια βδομάδα μετά πήγα και άφησα φύλα δάφνης που έκοψα από
τον κήπο, σαν να ήταν προσκύνημα σε τάφο. Εκλαψα και η καρδιά μου, ξερνούσε
αίμα! Κάθε που πήγαινα να ανάψω τα καντήλια των πεθαμένων μου, πήγαινα και εκεί
στον δικό μου τάφο! Τα βράδια που ξάπλωνα εκείνον σκεφτόμουν. Καλά που έπινε ο Λίας και ερχόταν
σουρωμένος, δεν έβλεπε την τύφλα του. Κάποτες τον λυπόμουν και δαύτον, μα
έβρισκε φαγί και λεφτά για τους κράσους του. Αραγες να ήθελε άλλη ζωή και
κείνος; Ποιος τον ξέρει. Οι κουβέντες μας βιαστικές και ανταμώνουμε τ’
απομεσήμερα που πάω να κάνω την πάστρα του σπιτιού. Με καλοπάντρεψε στα υλικά
αγαθά η Πέρδικα, αλλά δεν τα χάρηκα. Του έχω πει πως πρέπει να κοιμούμαι εδώ
και ησύχασα. Αχ! Λειψή μου ζωή!</span></b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-9894709598724832332015-05-01T07:41:00.000+03:002015-05-01T07:41:11.218+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /></div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-43832036977527232632015-05-01T07:40:00.001+03:002015-05-01T07:47:20.299+03:00Πρωτομαγιές του '60 <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πρωτομαγιές…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πριν ξημερώσει έφευγες, με το καρό.. «δισάκι» σου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: small; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="font-size: large;">Η γιαγιά σε σταύρωνε πολλές φορές και φιλούσε τα
ολόσγουρα μαλλιά σου. Μαθητής ακόμα! Και σε καμάρωνα δεκάχρονο παιδί ακόμα… Ο
φόβος της μάνας.. που απειλούσε τα μικρότερα παιδιά να κλείσουν τα στόματα … «Αχνα»!
Αυτή ήταν η απειλή! </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 21.3333339691162px;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube-nocookie.com/embed/Xakec8awBbs" width="420"></iframe></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 21.3333339691162px;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αδελφέ μου που έφυγες νωρίς, δες από ψηλά το σήμερα! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δες πως ξεπουλήθηκαν οι αγώνες σου.. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δες πως καταπατήθηκαν, όλα όσα ονειρευόσουν, να αφήσει
η γενιά σου, το αποτύπωμα της αρχής των εργασιακών δικαιωμάτων…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σάπισαν..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η σημαία σου κουρελιάστηκε, από τους αριβίστες συνοδοιπόρους
σου!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ξεχάστηκε το γαρύφαλλο στο πέτο σου!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-GQmZrtZt0tes9fCm59lPZtrz5Uf4IV0ZOnRacwKwPovgGVTnnzRFfvho9YZ1xAaZs77EgkfCUdxyumwZ1HwV2j85AxukkKS1zGVFBQVUEo4Cnkb5qk9Jp6CD2sOKJR5aZqm02REFHvXc/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-GQmZrtZt0tes9fCm59lPZtrz5Uf4IV0ZOnRacwKwPovgGVTnnzRFfvho9YZ1xAaZs77EgkfCUdxyumwZ1HwV2j85AxukkKS1zGVFBQVUEo4Cnkb5qk9Jp6CD2sOKJR5aZqm02REFHvXc/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" /></a></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-55597810327847534552015-03-26T07:42:00.000+02:002015-03-26T07:42:39.968+02:00"ΤΟ ΤΖΙΠ" ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΜΑΣ!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;">Oπως το έστειλε ο φίλος μας "ΜΑΧΑΙΡΗΣ". Το τζιπ!!!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="mso-spacerun: yes;">http://wwwmaxairisgr.blogspot.gr/!</span></div>
<div class="MsoNormal">
Είχε δημοσιευτεί παλιότερα!!</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: 13px;">Ειχανε μαζευτει ολοι σ ενα μεγαλο τραπεζι ..ολοι οι φανταροι που ητανε βοηθητικοι..ολοι οι γιωταδες δηλαδη οι ντακοτες που λενε και στο στρατο..ητανε λιγο πριν το σιωπητηριο και κουβεντιαζανε χαμηλοφωνα...ητανε ο γραφεας του δηκητη που μιλαγε ο κουτσος και οι αλλοι ακουγανε...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">τον ειχε που λες τον κυκλωπα προσοχη ο Μαρατος και τον εβριζε κανα μισαωρο..Κι αυτος ακουγε τις βρισιες και τις χριστοπαναγιες ακινητος κι αγελαστος ...Πολυ βρισιδι παιδες Τι καναγια τον ελεγε τι μαλ.. τι ατιμο τι ψευτη κι εκμεταλλευτη κι αλλα κιαλλα...ωσπου....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ανοιγει η πορτα και μπαινει ο λοχαγος με φορα και τσαντηλα γιατι ακουγε τα βρισιδια απο μακρυα...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ελα ρε ειπανε με μια φωνη ο κουρεας ο πανχοντρος και ο καντινιερης με τα πατομπουκαλα στα ματια και λιπον...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Λοιπον ......Τι κανετε εδω κυριε ανθυπολοχαγε....λεει ο ελεφαντας[λοχαγος] ........κοκκαλο ο Μαρατος..και παει και στεκεται διπλα στον κυκλωπα...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">πηγαινε εσυ του λεει ο ελεφαντας και ο κυκλωπας πηρε τα ποδια στη μασχαλη κι εξαφανιστηκε.....Μολις εφυγε ο κυκλωψ ο λοχαγος τον αρχισε στις γρηγορες τον Μαρατο Μη σε ξανακουσω να βριζεις στρατιωτη γιατι θα σε στειλω στα ολμοβολα πανω στο βουνο....ο στρατος κυριε ανθλγε δεν ειναι για να λυνετε τα προσωπικα σας.....πηγαινετε.....Χαιρετουρα μεταβολη και δρομο ο Μαρατος....κιχ δεν εβγαλε ...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Μα ειναι για φτυσιμο και ο μαρατος ειπε ο δημοσιογραφος με τη σκια στον πνευμονα και συμφωνησε και ο πλυμμενος με το ενα ματι που δουλευε στο πλυντηριο ρουχων του ταγματος και ο σωτηρης με το υ ο κουφος που δεν μιλαγε αλλα επαιζε φυσαρμονικα σα θεος<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Μωρε μην τα βαζετε με το Μαρατο ειπε ο πατομπουκαλος. Αυτος και ο κυκλωψ ητανε φιλοι απο παιδια και συμφοιτητες στο πολυτεχνειο.....αριστοι ε .και φτιαχνανε μαζι μια μελετη να χτιζουνε σπιτια χωρις τουβλα και με μεταλλικο σκελετο...ελα ρε..ειπε παλι ο κουρεας....ναι ρε ..το ακουσα που το λεγανε ο διοικητης με τον ελεφαντα στο ΚΨΜ......αλλα ο κυκλωψ καλοκοιταγε την αδερφη του του μαρατου κι αυτος χαλασε...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Κι εμεις τι φταιμε ...ειπε ο κουφος αφηνοντας με θυμο κατω τη φυσαρμονικα....θυμαστε προχτες μας μαζεψε ολους στην αναφορα και μας ελεγε οτι ειμαστε ΑΧΡΗΣΤΟΙ και οτι πρεπει να μας κλειδωσουνε καπου..που θα παει αυτο....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Υπομονη και θα δειξει ειπε ο κουτσος Μια φορα ο ελεφαντας του την ειπε καλα...Σωπασανε ολοι κι ακουγανε φυσαρμονικα καπνιζοντας....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Την αλλη μερα ειχανε βολη η διμοιρια του μαρατου και πηγανε με βαρια συννεφια...οτα γυριζανε ειχε πιασει μπορα για τα καλα και αερας και φαινοτανε σα να εβρεχε απο παντου φτασανε στη ρεματια κοντα στα αντιαρματικα εμποδια εξω απ το χωριο...βροχη παππαδες μπροστα το τζιπακι με το τριανταρι και πισω το φορτηγο τζειμ σι με τη διμοιρια οδηγουσε ο ιδιος ο Μαρατος το τζιπ κι ας ητανε γκαμπριολε με το τριανταρι πανω στο πολυβολο ειχανε βαλει ενα μουσαμα και τρεχανε σαν τρελοι την κατηφορα.....ο σκοπος στο γεφυρακι τους φωναξε να κοψουνε στη στροφη αλλα ο μαρατος ζαμανφου οπως παντα παιρνει τη στροφη με χιλια και βγαινει πανω στα εμποδια με την παντα ο μετας ο οδηγος του φορτηγου εκοψε στη φουρκεττα και το τζιπακι ξεμακρυνε καμμια κατοστη μετρα....καθως εστριβε λοιπον με τις μπαντες μπηκε το χερι του θεου...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Δεν καλοκαταλαβε κι ο σκοπος μαλλον βρηκε η ροδα του τζιπ στο εμποδιο και μπαινοντας στο γεφυρακι[χωρις παραπετια το γεφυρακι βεβαια]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ξεφευγει και πεφτει μεσα στη ρεματια με τη μουρη και καρφωνεται στη λασπη....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Φρενο ο μετας το τζειμ σι και τρεχουνε ολοι κανα δυο τρια μετρα πιο κατω στη ρεματια...τρεχει και ο σκοπος τρεχει και ο κυκλωπας απο το φορτηγο προς τα κατω ....ο κυκλωπας ειναι ενας παλληκαρος τρια μετρα ψηλος και χοντροδεμενος σαν το σχορτσιανιτη ενα πραμα και τριχερος σαν ορακοταγκος τεραστιος καποιο ατυχημα επαθε σαν παιδι και ειχε μονο ενα ματι αλλα στη δυναμη ητανε πρωτος σηκωνε τρεις και τεσσερις φανταρους στο μπρατσο και δουλευε στην αποθηκη πυρομαχικων μορφωμενο παιδι και χρυση καρδια ηταν ερωτευμενος και το εδειχνε ολο τραγουδια και λουλουδια και με τη φυσαρμονικα του κουφου δακρυζε....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">τρεχουνε λοιπον ολοι κατα κατω και βρισκουνε το τζιπ καρφωμενο με το πλαι στη λασπη και το νερο να το σκεπαζει μονο οι δεξιες ροδες ηταν εξω και γυρω πεσμενοι ο λοχιας του μαρατου ο πολυβολητης και ο σταματης του Β γραφειου δεν φαινοτανε πολυ χτυπημενοι και τους βαλανε τα παιδια στο φορτηγο φυγανε οι μισοι για το χωριο και οι αλλοι ψαχναμε το μαρατο.....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">βουταει ο κυκλωπας στα λασπονερα και βλεπει το μαρατο μαγκωμενο στο τζιπ....τρεις φορες βουτηξε ο κυκλωπας και τρεις φορες δεν τον εβγαλε..μονο το κεφαλι εβγαλε απ τη λασπη για να παιρνει ανασα.....Ειχε μαγκωσει το ποδι του στο πενταλ....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">φυσαγε ο κυκλωπας ξεφυσαγε κοιταγε γυρω γυρω Σε μια φαση παιρνει το οπλο του σκοπου...Μ1 γερο οπλο..βγαζει τη γεμιστηρα και βουταει παλι....εβαλε την καννη για μοχλο κατω απ το πενταλ και πισω απ το ποδι του μαρατου.....ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΧ βγαζει φωνη ο κυκλωπας και ο σκοπος που κρατουσε το μαρατο απ τις μασχαλες μεσα στο νερο επεσε πισω το ποδι ειχε λεφτερωθει....βγαζουνε το μουσαμα απ το τριανταρι και τον ξαπλωνουνε πανω ο κυκλωπας τον πιανει απο τα πετα και φωναζει ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΛΑ ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΜΙΛΑ ΡΕ και τον τρανταζει δυνατα........<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">σα να κουνηθηκε λιγο το ψοφιο κεφαλι .....σηκωσε το δεξι το χερι και επιασε τη χερα του κυκλωπα αδυναμα...Γιαννη ..ειπε ξεψυχα και λιποθυμησε παλι.........<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">στους εξι μηνες απανω ειχαμε το γαμο.....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ητανε ολοι εκει .....ο λοχαγος ο δοικητης οι αξωματικοι ολοι και οι ταξιαρχαιοι και οι στρατηγοι με τις κλαρες και οι πολιτικοι με τα κουστουμια και τις γραββατες και οι παππαδες καμαρωτοι ολοι λες και ηταν αυτοι στη ρεμματια.......Ειμαστε και μεις εκει ολοι οι στρατιωτες του ταγματος και η ντακοταρια πρωτη μουρη διπλα στο γαμπρο με τη στολη ανθλγος κατ απονομην εξ εφεδρων και στο πετο το μεταλλιο εξαιρετων πραξεων......<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ητανε βεβαια και ο Μαρατος που εφερε τη νυφη και την εδωσε στο φιλο του κι αυτος τον εφιλησε σταυρωτα.....και το βραδυ στο γλεντι.....τρεις γεμιστηρες ερριξε ο μαρατος στο γαμο της αδερφης του με το Α Τ Κ ...και πριν..ερριξε τρεις βολες μια μια για να σκασει το πληθος και ειπε...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ο γαμπρος μου εχει ενα ματι αλλα εμενα ο βελζεβουλ μου τα σφαλισε και τα δυο...Ας παει...ο θεος μου ανοιξε τα ματια κι ας πηρε το ποδι<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">να ζησετε.....γυρισε στη βολη κατα ριπας και ερριξε...........<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΣΦΑΛΛΕΙΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΕΙΝ ΘΕΙΚΟΝ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ΚΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ.......</span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-36427703464727410862015-03-16T09:03:00.003+02:002015-03-16T09:03:58.784+02:00Θύματα θυμάτων...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε το bullying... μετονομασία της βίας, του τρόμου, της μαγκιάς.. βαφτίστηκαν με "ξενική" ονομασία.<br />
Σαν να γινόταν γύρω μας μια πρωτόγνωρη κατάσταση.<br />
Σα να μη ξέραμε πως υπήρχε πάντα.<br />
Σα να μη είχαμε δει τίποτα στον αγγελικό μας κόσμο..<br />
<br />
Θύματα θυμάτων!<br />
<br />
Η οικογένεια είναι η πρώτη φωλιά που θα δώσει το προφίλ του ενός ή του άλλου.<br />
Το πιστεύω μου είναι πως όταν γίνεσαι γονιός δεν καθαγιάζεσαι.<br />
Είμαστε ο εαυτός μας με ότι και αν κουβαλά αυτός!<br />
Οσα έχουμε υποστεί, ξεπηδούν σαν τους δράκους των παραμυθιών, αν είμαστε αντιμέτωποι, στα πρώτα χρόνια μας με νευρικούς γονείς με μανάδες που μας εκτόξευαν "επίθετα".. βάζοντας μας ταμπέλες.<br />
-Βλάκα!<br />
-Ηλίθια!<br />
-Θα γίνεις βουβάλι τρώγοντας, βλαμμένη!<br />
Μη μου πεις πως δεν έχεις φάει χαστούκια γιατί πείραξες τα συρτάρια της μαμάς, γιατί έκοψες τα φύλλα της γλάστρας, γιατί σου έπεσε ένα ποτήρι, γιατί δεν έκανες αυτά που το μικρό μυαλό σου δεν είχε την "εξυπνάδα" στα τρία σου να ξέρεις τα πάντα!<br />
Λεκτική βία, που όσοι αναθρέψαμε παιδιά, δεν σκεφτήκαμε πως πυροβολούσαν την ψυχούλα τους!<br />
Οταν έρχεται ο μικρός με το μελανιασμένο μέτωπο, ο πατέρας, σαν συμβουλή του λέει...<br />
-Μην είσαι ρε μαμάκιας! Ρίξε μπουνιές και αν σου πει η δασκάλα τίποτα θα έρθω να καθαρίσω Εγώ!<br />
Σε θέλω μάγκα!<br />
Αυτό το είχε ακούσει και από τον δικό του πατέρα!<br />
Η βία γεννάει βία!<br />
Πολλές φορές όμως και Αβουλία!<br />
<br />
Μόνο που ο ίδιος έχει κλειδώσει στο μπάνιο το γιο του, στην πρώτη του αταξία! Τον έχει χαστουκίσει γιατί δεν ήθελε να αγκαλιάσει τη γιαγιά.Τον πιέζει να ζητήσει συγνώμη και εκείνο ντρέπεται, μα δεν του περνά από το μυαλό. Οταν το καταλάβει χρησιμοποιεί τη συγνώμη για να γλυτώσει και όχι γιατί την αισθάνεται. <br />
Η βία αναπτύσσεται παρασιτικά, μέσα στην οικογένεια πρωτίστως και δευτερευόντως στο σχολειό!<br />
Τα παιδιά δεν είναι κούκλες!<br />
Δεν είναι αυτό που θέλουμε!<br />
Δεν είναι άβουλα πλάσματα, που πρέπει να γίνουν, αυτό που εμείς θα καθορίσουμε!<br />
Εχει τη δική του προσωπικότητα, που τη συμπιέζουμε να γίνουν, αυτό που σχεδιάσαμε στα μυαλά μας ! Τέλος!!!<br />
Και ξεφυτρώνουν θύματα και θύτες, ανάλογα ποιες θα είναι οι επεξεργασίες στα παιδικά μυαλά τους.<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-60812526233901008042015-02-25T12:06:00.002+02:002015-02-25T12:06:50.864+02:00Ηρθε το δεύτερο εγγόνι! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Fiv6uhVYzoVlczz0kbgkh2i1je3RH6hqRh8zl1oqckc_SuQSg25KtUZE3AkcjcA2kMkLLyUSjcNtSzTg1Y9r2uVohl2RTgnk8KvTwvJ6Cg2yjoaM88-f5b0YeV3u4n8HfKkOeF6Hmy77/s1600/IMG_0494.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Fiv6uhVYzoVlczz0kbgkh2i1je3RH6hqRh8zl1oqckc_SuQSg25KtUZE3AkcjcA2kMkLLyUSjcNtSzTg1Y9r2uVohl2RTgnk8KvTwvJ6Cg2yjoaM88-f5b0YeV3u4n8HfKkOeF6Hmy77/s1600/IMG_0494.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ελα αγαπημένε μου, να ζωγραφίσουμε στο νιόφερτο αδελφό
σου, έναν ήλιο που θα λάμπει στις ζωές σας για πάντα!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"> Και οι δυο σας φέρατε την
ευτυχία στις ζωές μας!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Να του κρατάς το χέρι ότι και να συμβεί στο ταξίδι της
πορείας σας! Αυτό που εύχομαι είναι να είστε «δεμένοι» με τις αόρατες κλωστές
της αγάπης! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η αγκαλιά της μανούλας γέμισε… στα δυο της χέρια θα
κρατά τον καθένα σας σφιχτά </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">πλημμυρισμένη</span><span style="font-size: 16pt;"> από άφατη χαρά!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και ο μπαμπάς θα «φουσκώνει» στο μεθύσι της πιο
δυνατής χαράς!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και όλοι εμείς θα σας καμαρώνουμε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Είμαι ευτυχισμένη! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οι μωρουδίστικες μυρωδιές σας είναι το καλύτερο αναλγητικό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το γέλιο σας, διώχνει όλα όσα επιμένουν να με βασανίζουν…
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Θα λέμε τα δικά μας παραμύθια.. που δεν θα έχουν
δράκους, θα είναι μελένια και θα φωνάζουμε «Ζήτωωωωω»!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο δρόμος σας, να είναι στρωμένος σε ισιάδες..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και αν αργότερα συναντήσετε δυσκολίες .. τα αποθέματα
αγάπης θα είναι εκείνα που θα σας κάνουν να τα βλέπετε μικρά και ασήμαντα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οσα γράμματα και να μάθετε, εκείνο που θα σας κάνει να
ξεχωρίζεται είναι η Αγάπη!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Κανείς δεν έγινε ευτυχισμένος, κουβαλώντας φθόνο,
μίσος, </span><span style="font-size: 21.3333339691162px;">ζήλια</span><span style="font-size: 16pt;">…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αυτά αντράκια μου γλυκά είναι για τους «σακατεμένους»..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τόλμη<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Διεκδίκηση<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Γνώση<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Αυτά να έχετε στις καρδούλες σας!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σας λατρεύω!!!<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σας ευχαριστώ!!!<o:p></o:p></span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com40tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-7745068174261248332015-01-05T12:41:00.000+02:002015-01-05T12:41:45.374+02:00Οι τριανταφυλλιές σου θ' ανθίσουν και πάλι...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBZIc1tX2Ob6U3OYYCGh-9CrS1w-RH9f8wNJPTWQ_NwxP4DEiS8IChaiu8lBnkKROBweKuByeLSMz2dQQTs92MtXF9Dpe6XmuqmBiLVqmUJUa1kk0RcJnZwvruMPw__9SpyHjdFAkyf910/s1600/images+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBZIc1tX2Ob6U3OYYCGh-9CrS1w-RH9f8wNJPTWQ_NwxP4DEiS8IChaiu8lBnkKROBweKuByeLSMz2dQQTs92MtXF9Dpe6XmuqmBiLVqmUJUa1kk0RcJnZwvruMPw__9SpyHjdFAkyf910/s1600/images+(2).jpg" height="479" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ματίνα μου, μου φαίνεται πως ο Σιδέρης, άργησε απόψε.
Ο σκύλος στέκεται στην εξώπορτα κουλουρισμένος. Αρα δεν έχει ακόμα φτάσει στη
στροφή του δρόμου. Εξω έχει αρχίσει να ρίχνει τις πρώτες νιφάδες, Μην
ανησυχείς, σκέπασα όλες τις τριανταφυλλιές σου. Πρώτα με λινάτσα και μετά με το
χοντρό πράσινο νάιλον. Όπως έκανες κάθε χρόνο. Ναι έβαλα και τα στηρίγματα να
μη τραυματιστούν. Αυτό δεν μου τόνιζες κάθε φορά? Φέτος θα έχουν περισσότερα
λουλούδια, θα ευωδιάζει ο τόπος την Πασχαλιά! Μέχρι τον Οκτώβριο ήταν γεμάτες
με χρώματα! Πόσα χρώματα! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Η γη ανασταίνει» έλεγες από όταν ήρθαμε στο χωριό.
Δεκατρία χρόνια! Ντρέπομαι να προσθέσω και τα είκοσι που είμαστε μαζί. Ημουν
ένας δειλός! Και εσύ η αφοσιωμένη μου Ματίνα, που στερήθηκες τα νιάτα σου, για μια
αγάπη που δεν την άξιζα… Ο επιτυχημένος και συμβιβασμένος Αλέκος σου! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Οταν συναντηθήκαμε τυχαία, στην παράσταση στο Ηρώδειο
το μυαλό μου θόλωσε! Θυμήθηκα τα μαθητικά χρόνια, στο Παγκράτι. Στεκόμουν με
τις ώρες έξω από το φροντιστήριο σου, να σου πιάσω το χέρι και να σε πάω μέχρι
την Αστυδάμαντος, στο σπίτι σου. Κάποια Σάββατα πηγαίναμε, εσύ σκαστή με ψέματα
στους δικούς σου και εγώ φοιτητής, στις μπουάτ….<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Λάκης Παπάς… Ζωγράφος,, Κουμιώτη… Πουλόπουλος..
βερμούτ που το δικό σου το άφηνες για εμένα, κάπνα και η ορμή της νιότης μας να
καλπάζει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Εκείνο το καλοκαίρι που γύρισα, από τη Πρέβεζα σε είχα
χάσει! Για πάντα πίστευα. Κοινούς γνωστούς δεν είχαμε. Ολος ο κόσμος εσύ και
εγώ….<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Εξω από το Ηρώδειο σου έπιασα το μπράτσο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τι ζέστα Θεέ μου! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και εκείνο τι υγρό σου βλέμμα… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η οικογένεια μου έλειπε σε διακοπές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ένα μήνα άφησα να περάσει μέχρι να βρω το κουράγιο να
σου πω πως ήμουν παντρεμένος, με δυο κόρες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Σε άφησα να πάρεις τους κάβους στα χέρια σου. Θα τους
έλυνες ή θα τους πέρναγες στη δέστρα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Προτίμησες το δεύτερο, μετά από μήνες σκέψεων και
τύψεων!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο κύκλος άνοιξε και μας ρούφηξε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και εγώ ο θύτης σ’ έριξα στο ποτάμι των αδιεξόδων! Να
κολυμπάς στη μοναξιά σου.. να κρατιέσαι από σαθρά κλαδιά για λίγο..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Εγώ υπόδουλος του «έτσι πρέπει» και εσύ να μη ζητάς
τίποτα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Φαντασιωνόσουν πως ήμουν ταξιδιάρης και έλειπα!
Σκαρφίστηκες αυτό το παραμύθι, για ν’ αντέξεις τις ερινύες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Με το ίδιο τρένο έτρεχε η ζωή μας, μα σε διαφορετικά
βαγόνια!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τόσοι σταθμοί, τόσες διαδρομές και εγώ βουτηγμένος στη
δειλία μου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Δεν τολμούσα να πατήσω το σήμα κινδύνου, να σ’ αρπάξω
και να φύγουμε. Σας έσερνα και τις δύο… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Τη μέρα που έφυγα οριστικά από το σπίτι, εκείνη με
καταράστηκε να πονέσω, να ματώσω…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και βουτήχτηκα στο αίμα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Το περασμένο καλοκαίρι που έπεσες από τις σκάλες…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Που έμεινες παράλυτη και άλαλη….<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Μόνο με τα μάτια με κοιτούσες πια. Μ’ αυτά τα μάτια
και τις σιωπές που έλεγαν τόσα πολλά! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Συνήθισα… το τάισμα.. το πλύσιμο και την κολόνια σου
που δεν ξεχνώ να σου βάλω ποτέ! Μοναδική παρέα ο Σιδέρης. Οι γειτόνισσες
αραίωσαν. Μόνο η Λαρίσα ερχόταν κάθε δυο μέρες να είναι το σπίτι καθαρό. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ετσι σου άρεσε!
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«Πλένω να καθαρίσω τ’ αμαρτήματα μου», είπες ένα
απόγευμα, αποκαμωμένη από τη κούραση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Και όταν έρχονταν κρυφά από τη μάνα τους οι κόρες μου τις
υποδεχόσουν με τιμές, μόνο και μόνο για να δεις τη χαρά μου! Καταλάβαινα πως τις
ντρεπόσουν! Δεν το ξεπέρασες ποτέ! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Ο σκύλος άρχισε να τρέχει σαν να ήταν η πρώτη φορά που
θα έβλεπε τον Σιδέρη. Αλυχτούσε σπαρακτικά… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η πόρτα της αυλής έτριξε…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Η ομπρέλα του είχε γεμίσει χιόνι… άρχισε να το
στρώνει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">Πέρασε μέσα, ξυλιασμένος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">-Τι μυρωδιά είναι αυτή σήμερα? Με ρώτησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">-Δυο μυρωδιές φιλαράκο μου, η κολόνια και το λιβάνι
της!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-3816731280595055742014-12-25T06:16:00.005+02:002014-12-25T06:16:56.615+02:00ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaZsOmoZpO73sc34zRgzmTCUvsCz37t9C9RWw3tcre21hDiqosCrgFYTbUeXclkiXcjuU8ALLoq_XNPmS3dGwXkXEWx3Pf-VKdXM8jGqlVU6iuHL-FYC2nyfk9MMOLQKbeBS-1lXUpIQIO/s1600/images+(7).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaZsOmoZpO73sc34zRgzmTCUvsCz37t9C9RWw3tcre21hDiqosCrgFYTbUeXclkiXcjuU8ALLoq_XNPmS3dGwXkXEWx3Pf-VKdXM8jGqlVU6iuHL-FYC2nyfk9MMOLQKbeBS-1lXUpIQIO/s1600/images+(7).jpg" /></a></div>
<br />
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ!!</span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">Υγεία, χαρά, αγαλλίαση ...</span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">Να είμαστε καλά, να ανανεώνουμε τις ευχές μας ...</span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">Να φύγουν τα σύννεφα... </span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">Να έρθουν πίσω όσα χάσαμε... </span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-size: large;">Αντοχές και πείσμα στην πραγμάτωση των προσδοκιών μας...</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-8087296565945701632.post-67867958174056502392014-11-03T10:50:00.001+02:002014-11-03T10:50:23.712+02:00Το κλειδί είναι δικό μου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxjwjmFr6x0xkJMSdi7vp78E5nRMUBOHZu48YEC6z0gQbc7UZBNrQga5srzI4mhU7icy_iqn6qTkEHXTkH9lJO-Q2ebdydNui2ZjBkecengo96D19qu5aFJgzmTpHFMC4OOYgbEmrhIgnh/s1600/12085256686_4a0ac05e39_m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxjwjmFr6x0xkJMSdi7vp78E5nRMUBOHZu48YEC6z0gQbc7UZBNrQga5srzI4mhU7icy_iqn6qTkEHXTkH9lJO-Q2ebdydNui2ZjBkecengo96D19qu5aFJgzmTpHFMC4OOYgbEmrhIgnh/s1600/12085256686_4a0ac05e39_m.jpg" height="290" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Τα κτίρια όμοια , σκούρα , κολλημένα, με παράθυρα χωρίς
παραθυρόφυλλα. Κατέβηκαν από το λευκό φορτηγάκι και μπροστά στη καφέ πόρτα,
ακούμπησαν δυο καρό βαλίτσες και δυο ξύλινα κιβώτια, δεμένα με σχοινιά. Ο
οδηγός χτύπησε ένα κουδούνι. Λέξη δεν αντάλλαξαν. Σε ποια γλώσσα άλλωστε! Στο
κάδρο της πόρτας φάνηκε μια παχύσαρκη , ψηλή γυναίκα που τους έκανε ένα
αγέλαστο νεύμα να περάσουν μέσα. Ενας
μικρός διάδρομος αντάμωνε την ξύλινη σκάλα. Μπρος η </span><span style="font-size: 21px; line-height: 24.5333347320557px;">στρυφνή</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">, πίσω η Αννιώ και ο
Ζαφείρης που έτρεμαν από το κρύο. Ξεκλείδωσε, αφήνοντας χώρο να περάσουν και έφυγε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Σαστισμένοι κοίταζαν το χώρο. Οι τοίχοι ντυμένοι με
ταπετσαρία θαμπή ποτισμένη τσιγαρίλα , ένα τραπέζι με τρεις καρέκλες, κάτω από
το παράθυρο με τη σκούρα κουρτίνα, ένα κρεβάτι διπλό κολλημένο στον τοίχο. Ενας
νεροχύτης με τα ντουλάπια που δεν έκλειναν από το φούσκωμα. Μια στενή πόρτα
οδηγούσε, στη τουαλέτα. Αυτή η αφόρητη μυρωδιά….<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Τουλάχιστον έχει ζέστη , μίλησε πρώτος ο Ζαφείρης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η Αννιώ είχε καθίσει στην άκρη της καρέκλας τραβώντας την
κουρτίνα. Ψιλές σταγόνες χιονιού έπεφταν στο τζάμι και στη ψυχή της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Πώς είπες πως τον λένε το τόπο; Τον ρώτησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Αμβούργο, πόσες φορές στο είπα βρε Αννιώ; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Είναι που δεν θέλω να το μάθω! Τελειώνει αύριο ο Αύγουστος
και εδώ χιονίζει… Παναγιά μου Δέσποινα, τι μας περιμένει εδώ; Να ξέρεις Ζαφείρη
πως <b>εσύ</b> το αποφάσισες!<b> Μη το ξεχάσεις ποτές!</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ακόμα και ως πότε θα μου το βαράς; Της απάντησε απαλά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Για πάντα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ανοιξαν τις βαλίτσες και κρεμούσαν τα ρούχα τα χειμωνιάτικα
που μοίραζαν κάμφορα στη δίφυλλη ντουλάπα. Τους είχε προετοιμάσει ο Στέλιος, ο
γείτονας να πάρουν χοντρά ρούχα και βελέντζες. «Μη ξεχάσετε γαλότσες , πλεχτές
κάλτσες και μπότες, κοντές. Και εσύ Αννιώ να πάρεις παντελόνια και τα
απαραίτητα του νοικοκυριού σου». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μια πετσέτα της κουζίνας έγινε ξεσκονόπανο. Βάλθηκε με λύσσα,
να καθαρίζει με το πράσινο σαπούνι ότι "ακουμπιόταν". Μέχρι το βράδυ αργά όλα
είχαν μπει στη θέση τους. Με παλιές εφημερίδες έστρωσε τα λιγδιασμένα ράφια. Ο
κρυμμένος από τους συχωριανούς, Ριζοσπάστης, έσωνε τη κατάσταση!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η ποτάσα καθάρισε τον «καμπινέ». Τα είχε σκεφτεί όλα η Αννιώ,
σαν υποχρεώθηκε να αφήσει το σπίτι στο χωριό. Να αποχωριστεί πρώτη φορά τον
Παναγιώτη ,το Μάριο και τις δίδυμες Στεφανία και Βαρβάρα. Ένοιωσε πως από τη
στριφτή κοτσίδα της ξεπηδούσαν καρφιά πυρωμένα ίσα στο κεφάλι της. Στόλισε τις
φωτογραφίες και έβαλε στο συρτάρι τους φακέλους και τα επιστολόχαρτα. Στα
είκοσι εννιά της χρόνια δεν φανταζόνταν το ξερίζωμα. Σαν τα παράσιτα που
τραβούσε από το χώμα, να μη κάνουν κακό στα φυτέματα. Και να τώρα που πετάχτηκε
εδώ! Τα δάκρυα της πάγωναν το κορμί. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο Ζαφείρης άνοιξε το δέμα με τα τρόφιμα. Εβαλε σ’ ένα
πλαστικό πιάτο το τυρί της μάνας του και έκοψε ζυμωτό ψωμί με το χέρι να
περάσει η πείνα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ξάπλωσαν στα δικά τους σεντόνια και έριξε την πορτοκαλί
βελέντζα, από πάνω. Χώθηκε στη μέσα πλευρά και του γύρισε τη πλάτη. Με το λιανό
της δάχτυλο «ζωγράφιζε» τα λουλούδια της ταπετσαρίας. Ο Ζαφείρης κούρδιζε το
ξυπνητήρι. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εξι παρά τέταρτο πετάχτηκαν από τον ήχο του. Σε μια ώρα θα
ερχόταν ένας πατριώτης να τους πάει στη φάμπρικα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εμαθαν το λεωφορείο και τις στάσεις. Το εργοστάσιο ξερνούσε
άσπρο καπνό από τις καμινάδες. Κόσμος μαζεμένος περίμενε να ανοίξει η σιδερένια
πόρτα. Τη πλησίασε μια πατριώτισσα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ελληνίδα; Τη ρώτησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Ναι, καλημέρα! Της είπε αναθαρεύοντας πως είχε με κάποιο
να μιλήσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Οι περισσότεροι που βλέπεις, είναι Ελληνες και Τούρκοι. Καλώς ήρθατε στη κόλαση κορίτσι
μου! Εδωνάς είναι που αφήνουμε το δρωτάρι και το αίμα μας! Μη θαρρείς, πως τα
μάρκα που θα σε πληρώνουν έχουν χρώμα. Μαύρα και άραχνα είναι. Δεκαεννιά χρόνια
δουλεύω εδώ! Και τι σαν έχτισα στα Γιάννενα τριώροφο; Χέστηκα! Εχασα τον άντρα
μου δέκα χρόνια πριν και συνεχίζω. Σαν κατεβαίνω στον τόπο μου, με ζηλεύουν οι
γειτόνισσες γιατί πρόκοψα. Τα παιδιά μου πήγαν στην Αθήνα, σπούδασαν,
παντρεύτηκαν και το τριώροφο το νοικιάζουν να έχουν εισόδημα. Του χρόνου βγαίνω στη
σύνταξη. Με λένε Κατίνα, εσένα; Ψιθύρισε το όνομα της τρέμοντας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η πόρτα άνοιξε. Ενας επιστάτης Ελληνας φώναξε τα ονόματα
τους. Τους οδήγησε στα πόστα τους. Η Αννιώ βρέθηκε στο τρίτο υπόγειο στα σιδερωτήρια.
Στη δουλειά δεν ήταν άμαθη. Το κορμί της νεανικό και καλοσχηματισμένο, τα
μακριά μαλλιά της μια κοτσίδα που έφτανε ως τη μέση, και τα μεγάλα μάτια της
έγραφαν την ζωή της. Υπερίσχυε η μελαγχολία. Μα τα χέρια της πρόδιδαν τη δούλεψη και το πάλεμα με τη γη και την
αδιάκοπη λάτρα. Δεν φοβήθηκε ποτέ τη σκάφη, τη τσάπα, τη πάλη με το χώμα. Εδώ
όμως βλέποντας διαδρόμους με τις σιδερώστρες και τις γυναίκες με τις πράσινες
ρόμπες και τα σκουφιά, σαν φυλακή της φάνηκε. Ενας οκτάωρος εγκλεισμός! Ένα
σίδερο που το καλώδιο κρεμόταν στη σιδερένια βέργα και ξερνούσε ατμό. Φοβήθηκε
να το αγγίξει. Με το βλέμμα, πρόσεξε τις κινήσεις της διπλανής κυρίας. Σήμερα
είχε παιδικά πουκάμισα, να σιδερωθούν και στο πίσω πάγκο να διπλωθούν και να
μπουν στη ζελατίνα καταλήγοντας στη κούτα.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Αυτό είναι το μέγεθος του Παναγιώτη μου» σκέφτηκε....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κάθε τρεις μέρες περίμενε υπομονετικά τη σειρά της στο
«τηλεφωνείο» να μιλήσει στα παιδιά της… στο κλουβί με τη βελούδινη επένδυση πάνω στα χοντρά νοβοπάν καρφωμένη
για επιτευχθεί η μόνωση! Ποια μόνωση μπορούσε να συγκρατήσει το σκίσιμο της καρδιάς της.. ενωνόταν με τις
φωνές των άλλων μανάδων… σε όλες τις γλώσσες ο πόνος έχει την ίδια κραυγή! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο Ζαφείρης την έβρισκε υπερβολική!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Στον ενάμιση χρόνο του έθεσε βέτο!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Την άδεια μου δεν θα την δουλέψω στη λάντζα της Κύπριας! Θα
πάω στα παιδιά θες δεν θες!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Είκοσι οκτώ μέρες ευτυχίας! Παιχνίδια στη θάλασσα, γεμάτη η
αγκαλιά της, προσπαθούσε να ρουφήξει αντοχές, να πάρει τις μυρωδιές τους! Τα
βράδια ανέβαινε στη ταράτσα του πάνω πατώματος που μισοτελειωμένο, έχασκε.
Καθόταν στα καδρόνια και έκλαιγε. Η απόσταση από τον Ζαφείρη μεγάλωνε..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δεκαπέντε χρόνια σιδέρωνε, μάτωνε, πονούσε! Το σπίτι χτίστηκε
κατά τη γνώμη της πεθεράς της. Το γέμισε πλουμίδια να δείχνει στη γειτονιά την
προκοπή του γιου της!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εκείνο το καλοκαίρι που κατέβηκαν στο χωριό, το πρώτο βράδυ
έγινε και ο πρώτος καυγάς! Ο πεθερός της ήταν έξαλλος! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Κοίτα Ζαφείρη να δεις τι θα κάνεις με το Μάριο γιατί εγώ
ντιντίδες στο σπίτι μου δεν θέλω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κεραυνός στο κεφάλι του γιου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δίχως να το σκεφτεί πήρε την απόφαση, να τον πάρει μαζί τους
στη Γερμανία να τον κάνει «άντρα»! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η Αννιώ χίμηξε και ξέρασε χολή και αίμα…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Ζαφείρη σου το είπα κάποτε, μα δεν το έλαβες το μήνυμα! Εσύ αποφάσισες, να μου κόψεις τη
ζωή στα </span><span style="font-size: 21px; line-height: 24.5333347320557px;">δυο</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">! Μα πάνω από όλα τα ζωή των
παιδιών μας! Φάε σπίτι, φάε καταθέσεις, φάε </span><span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">BMV</span><span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">, φάε τη τύφλα σου! Εγώ δεν γυρίζω πίσω! Θα είμαι εδώ με τα
παιδιά μου και εσύ να κόψεις το λαιμό σου! Σας έπιασαν οι ντροπές! Μωρέ τι μου
λέτε τώρα; Ε, λοιπόν εγώ που δεν μου πέφτουν τα μούτρα σαν και εσένα πατέρα θα
είμαι εδώ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Είσαι τρελή! Ούρλιαξε ο άντρας της!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Τέλος! Ανταπέδωσε στο χαρακτηρισμό. Το κλειδί της πόρτας το
κρατάω μόνη μου! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τα μάτια της πετούσαν σπίθες! Χτύπησε με δύναμη τη πόρτα πίσω
της και ανεβαίνοντας τις σκάλες τους άκουγε να εξαπολύουν κατάρες.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-Η ζωή μας και η ζωή τους. Σήμερα θα κάψω τα στέφανα και ότι μ’ έδεσε μαζί του! Το συρματόπλεγμα
που με φυλάκιζε έσπασε…. <o:p></o:p></span></div>
</div>
Γιαγιά Αντιγόνηhttp://www.blogger.com/profile/12307489983891501939noreply@blogger.com58